Absurde voorspellingen

Herbert Blankesteijn, ingezonden stuk De Volkskrant, februari 1995

Attachments:

In Open Forum van 28 januari maken Marcel Bullinga en Edwin Martin reclame voor hun liefhebberij, Internet. In hun enthousiasme doen ze een aantal tamelijk absurde voorspellingen. Zo zou over tien jaar de krant niet meer bestaan.

Kan het eens afgelopen zijn met de toekomstvisioenen waarin alle huidige media het afleggen tegen Internet? De televisie heeft ook de drukpers niet overbodig gemaakt, het papierloze kantoor is er evenmin gekomen, om maar te zwijgen van de mechanische huisknecht. Voorlopig worden er dank zij Internet meer papieren tijdschriften opgericht dan opgeheven.

In het jaar 2015 zien Bullinga en Martin het grootste deel van de wereld aangesloten op de Digitale Snelweg. 'Bereikbaarheid is universeel'. Tien procent van de bevolking vormt een subcultuur van mensen 'die niet geïnformeerd willen worden.'

Ik stel vast dat bereikbaarheid via Internet nu al een fictie is. Sommige mensen krijgen zo veel elektronische post dat ze er niet meer naar kijken. Andere hebben zo veel moeite hun Internetorganisatie te bellen dat ze post kunnen versturen noch lezen. Het binnenhalen van plaatjes, korte stukjes geluid en dergelijke duurt tergend lang, om maar te zwijgen van videomateriaal, zelfs in de voor computers gebruikelijke bibberkwaliteit. Dat ligt vooral aan de bezettingsgraad van het Net. Met de explosieve toename van het aantal gebruikers en de even explosief toenemende datahonger van iedere gebruiker zullen deze problemen nog toenemen. Bereikbaarheid op de elektronische snelweg wordt net zo ellendig als mobiliteit in Nederland.

Hoeveel mensen zich tot het Net laten bekeren is niet te voorspellen, ook niet door B. en M. Op het ogenblik is nog maar een fractie van de bevolking aangesloten (in de orde van 100.000 personen) zodat uit de groeicijfers geen enkele conclusie getrokken kan worden. Ik geloof dat de curve veel eerder zal afvlakken omdat veel mensen in andere dingen zijn geïnteresseerd dan in knopjes, al is deze groep minder luidruchtig dan de Internetfans. Ik denk bijvoorbeeld aan al diegenen voor wie een hedendaagse tv te moeilijk is om te bedienen, en die dus ook met een digitale Netassistent wel moeite zullen hebben. Zij die kiezen voor een leven off line sluiten zich niet af voor informatie, maar wensen die op een andere manier tot zich te nemen, bijvoorbeeld uit de krant. Net als mensen zonder tv nu, kunnen ze zo volwaardig functioneren in de maatschappij.

In de visie van B. en M. mogen we in 2015 elke maand elektronisch stemmen over wetsontwerpen. Het geloof in het digitale referendum is onuitroeibaar. Het zou me wat moois wezen als de vox populi over elk wetsvoorstel zou gaan beslissen. Ik weet het: dat het ongewenst is wil niet zeggen dat het niet zal gebeuren. Maar B. en M. lijken te denken dat het wèl gaat gebeuren, alleen omdat het technisch mogelijk is. Gelukkig werkt het zo niet.