Het is angstaanjagend te zien hoe de Murdochs, de Berlusconi's en de Kirchs van deze wereld satellieten afhuren, allianties sluiten, kabelnetten opkopen, allianties verbreken, filmrechten verzamelen en Joost mag weten wat nog meer. Ik volg hun activiteiten met - denk ik - eenzelfde huiver als een prehistorische mens had wanneer boven hem donkere wolken zich samenpakten. Daar ging vast regen of bliksem uit komen, maar wat precies, en wanneer, en waar, dat was niet te voorzien. Wat voeren ze in hun schild daarboven?

 Soms begrijp ik grootindustriëlen. Henry Ford, die zijn arbeiders zo goed betaalde dat de aanschaf van een eigen Ford tot de mogelijkheden behoorde, die kan ik volgen. Het schijnbare complot van Microsoft en Intel dat ons steeds snellere microprocessoren brengt en steeds loggere software die deze chips ook nodig heeft, dat kan ik bevatten. De strategie van grote chemische bedrijven om combinaties op de markt te brengen van zaden en bestrijdingsmiddelen die elkaar verdragen of zelfs nodig hebben. Allemaal goed te begrijpen.

 Maar die mediawereld, daar snap ik echt geen fluit van. Het kabelnet van Den Haag is een paar maanden geleden aan de Casema verkocht voor 1550 (zegge: vijftienhonderd vijftig) gulden per aansluiting. Wat mag de terugverdientijd zijn? Vijf jaar? Ik betaal aan de Casema (niet in Den Haag) ongeveer 250 gulden per jaar voor mijn abonnement. Daar moeten overhead en investeringskosten nog van af. De Casema verwacht dus per abonnee in de toekomst veel meer te gaan vangen. Dat kan niet door prijsverhoging van het bestaande pakket. Ze moeten meer verdienen door meer te bieden. Meer kanalen (kun je voor twee keer zoveel kanalen twee keer zoveel vragen?), abonneetelevisie, video op bestelling. Dus worden de uitgaven groter, en ook daar draaien de abonnees voor op. Hoeveel geld wil een mens besteden aan 'media'? Tweeduizend gulden per jaar? Vijfduizend? Tien?

 Abonneetelevisie en films op bestelling zijn nog geen succes. Belangrijkste oorzaak: er zijn genoeg films, sportprogramma's en dergelijke gratis te ontvangen. Gaan de eigenaren van de kabelnetten daar soms iets tegen doen? Hebben ze die macht? Ze vechten verder niet alleen om de portemonnee van de consument en tegen de gratis stations, maar ook om de tijd van de mensen. Wie heeft er nou tijd? We zitten de hele dag al aan de telefoon, bij de radio, achter de TV, de PC, op Internet en vul zelf maar in. Moeten we meer tijd vrijmaken om meer te mogen betalen? Of gaan we meer betalen in dezelfde tijd? We moeten gaan begrijpen, hoor ik wel eens zeggen, dat de informatie die vroeger gratis was eigenlijk geld kost, maar hoeveel van die zogenaamde informatie hebben we werkelijk nodig? Als ik voor het NOS Journaal moet gaan betalen, hoe weinig ook, beperk ik me liever tot de krant.

 Òf er worden in de mediawereld ontstellende hoeveelheden wind verhandeld, of ik begrijp er echt helemaal niets van. Zou ik ergens kunnen schuilen?  

Dit artikel mag worden gedownload, gelezen en zelfs gekopieerd, maar alleen voor eigen gebruik. Vermenigvuldigen met winstoogmerk is niet toegestaan. Copyright Herbert Blankesteijn.

• Terug naar het Optimax-menu.
• Terug naar het Hoofdmenu Archief Herbert Blankesteijn.