Het blijft ongelooflijk dat een apparaat zo snel in prijs zakt - gisteren nog kostte een digitale camera duizenden guldens. Aan de andere kant is het moeilijk te geloven dat zo'n simpel ogend ding als de Kodak DC 20 800 gulden moet kosten. Hij lijkt op de simpelste kiekdoosjes van V&D: piepklein, alles automatisch, niets instelbaar, geen flitser, geen zoomlens, niks. Wat waren ook weer de voordelen van digitaal kieken?
De foto's komen op een lichtgevoelige chip, dus: geen film nodig. Mislukte foto's kosten geen film en geen afdruk, zo bespaar je een fortuin. Onmiddellijk na knippen kun je het resultaat zien op de PC. Veel bevredigender dan dat rolletje dat maanden halfvol in het toestel blijft zitten. Je kunt, zolang de PC in de buurt is, terugkijken en doorknippen tot de perfecte foto erop staat.
En dan zijn er de voordelen die een scanner ook biedt: je kunt je foto's vermenigvuldigen, elektronisch of met de kleurenprinter, en uitdelen op papier, op flop of via e-mail. Verder kun je ze bewerken: licht, contrast en kleur aanpassen. Zelfs de scherpte kan enigszins worden gecorrigeerd, de uitsnede veranderd, ongerechtigheden weggepoetst, verhinderde familieleden ingemonteerd. De software wordt gratis door Kodak geleverd. Maar met een digitale camera kan de prent vijf minuten na het knippen al op weg zijn naar een collega, naar Oma, de eigen homepage, of de krant. De scanner moet wachten tot de afdrukjes terug zijn van de fotoboer. (Overigens kun je de DC 20 ook gebruiken als scanner, door een document te fotograferen. Maar dit werkt lastig en de kwaliteit is matig.)
De kleinbeeldcamera wordt niet zomaar verdrongen. De scherpte van de digitale concurrent is onder de maat: maximaal 493x373 beeldpunten. Het contrastbereik is onvoldoende. Zoals op bijgaande foto te zien is, heb je gauw onder- èn overbelichte vlakken op één foto. De kleuren zijn flets; daar achteraf aan sleutelen maakt het alleen maar erger. De meer veeleisende consument kan niet zelf scherpte en belichting bepalen. Voor een flitser is zelfs geen aansluiting. Een heel aparte beperking is de geheugenruimte: er kunnen maar acht foto's van de hoogste resolutie in het geheugen. Dan moet de camera in een PC worden geleegd; er zijn geen verwisselbare schijfjes of cassettes.
De digitale camera is geweldig speelgoed; de verrassing van het eigen smoelwerk op het PC-scherm laat niemand onberoerd. Maar voorlopig bereik je de beste digitale kwaliteit bij een laag budget met je oude fototoestel plus een scanner van krap 1000 gulden. Alleen bij haast is de digitale camera kampioen. Dat zal dus vooral zijn bij speciale beroepstoepassingen, en niet thuis.
Kodak, 030-6599522