Kerstwensen

Herbert Blankesteijn, Intermediair 16-12-'99

Het is kerstkaartentijd. Hebt u mooie kaarten uitgezocht? Bent u door uw adressenboekje heen geweest om uit te zoeken wie wel en wie niet? Vraagt u zich al af wanneer u in vredesnaam tijd heeft om enveloppen te beschrijven en te beplakken, en om uw naam op de kaarten te zetten?

Ik lekker niet. Een paar jaar geleden ben ik ermee opgehouden. Kerst- en nieuwjaarsgroeten verstuur ik alleen nog per e-mail. Ik bedenk wat leuks, klik alle mensen in mijn adressenlijst aan die in aanmerking komen, en ik ben er weer vanaf.

Onpersoonlijk? Helemaal niet. Althans, niet onpersoonlijker dan die door u werktuiglijk bekrabbelde kartonnetjes, en met minder tegenzin gedaan bovendien. Geloof me, de ontvanger merkt dat. Inderdaad zijn er nu mensen die niets van me horen rond de jaarwisseling. Maar deze toestand is tijdelijk, want over een of twee jaar heeft toch iedereen mail.

Bij het versturen van digitale kerstwensen heb ik wel een leerproces moeten doormaken. De eerste keer, nu drie jaar geleden, stuurde ik een kort mailtje, met een fraaie nachthemel van Van Gogh als attachment toegevoegd. Dat plaatje was 80 kilobyte groot, en deze actie kwam me te staan op een aantal nijdige reacties, van mensen die minuten hadden moeten wachten tot hun modem mijn reproductie naar binnen had gezogen.

Het jaar daarop plaatste ik een passend plaatje op internet, en mailde een geschreven heilwens met het adres waar het plaatje stond. Daarbij de mededeling: haal je kaart zelf maar op. Normaal gesproken een kwestie van één klik, dus geen moeite, maar bezitters van een traag modem konden dit eventueel achterwege laten, of er een geschikt moment voor uitzoeken. Er was één geadresseerde die dacht dat ze zich aan mijn deur moest vervoegen voor een kaart. Helaas werd dat misverstand tijdig opgehelderd.

Vorig jaar heb ik een prachtig stukje ascii-art verstuurd. Wat dat is? Een afbeelding opgebouwd uit lettertekens. Voorbeeld:

___,,,^..^,,,___

Ziet u wat dat voorstelt? Een kat die over een schutting gluurt. Er zijn mensen op internet die zo complete schilderijen samenstellen. Hele collecties zijn op het net te vinden, vrij van auteursrechten. De grap is, dat zo'n voorstelling veel minder data bevat dan een echt plaatje, en een aparte mozaïekachtige charme heeft. Bovendien kan het deel uitmaken van de tekst van een mailtje, dus het hoeft niet als attachment te worden meegestuurd.

Jammer genoeg bederven recente mailprogramma's de grap. Een diagonale lijn maak je bijvoorbeeld met slashes (/) of backslashes (\) die op verschillende regels in elkaars verlengde liggen. Maar dat werkt alleen in 'platte' tekst, waarbij elke letter een hokje van een denkbeeldig stuk ruitjespapier inneemt. Zodra er mooie fonts worden gebruikt en de letters proportioneel worden gezet, waarbij de i, de l en ook de / minder ruimte innemen dan een m of w (en dat dan weer afhankelijk van het lettertype), stort het bouwwerk van een ascii-schilderij reddeloos in elkaar, waarbij de zwaartekracht naar links werkt.

Dit jaar doe ik dus weer iets anders. Ik verklap nog niet wat. Als het leuke leermomenten oplevert, hoort u het wel.


Het materiaal dat hier verkrijgbaar is mag worden gedownload, gelezen en zelfs gekopieerd, maar alleen voor eigen gebruik. Vermenigvuldigen met winstoogmerk is niet toegestaan. Alles is copyright Herbert Blankesteijn, tenzij anders vermeld.