300 jaar is te lang voor kernafval

Herbert Blankesteijn, Technisch Weekblad 5-8-'98


 De afgelopen maanden is er veel slecht nieuws geweest over kernenergie. Er waren vaten met afval op transport in Duitsland die aan de buitenkant besmet bleken. In de opwerkingsfabriek Sellafield bestond volgens de Britse autoriteiten explosiegevaar door verouderde koelsystemen. Volgens Greenpeace komt de zeebodem nabij Sellafield in aanmerking voor het predikaat 'radioactief afval'.

 Het goede nieuws stond in een artikel van Herman Damveld (ook medewerker van TW) in het blad Publiek Domein. Reactoren die Thorium als brandstof gebruiken volgens een procédé dat door Nobelprijswinnaar Carlo Rubbia is bedacht, 'geven kernenergie een nieuwe kans', aldus de kop. In een reactor volgens het systeem van Rubbia ontstaat afval met als meest schadelijke bestanddelen isotopen van Cesium en Strontium. 'Die leveren zo'n 300 jaar een veiligheidsrisico op. Zo'n periode is te overzien', aldus FOM-onderzoeker Van Klinken in het stuk van Damveld.

 Dit soort betogen heb ik meer gehoord. Bijvoorbeeld rond 1990 toen ECN een methode presenteerde om de levensduur van afval uit gewone kerncentrales door bestraling te verkorten tot 500 jaar. Ook dat zou te overzien zijn. Ik heb ernstige bezwaren tegen deze gedachtengang. Mag ik met u wat gebeurtenissen van de afgelopen 500 jaar doornemen?

 

 Zestiende eeuw:

* Verkenning van Amerika. Na Columbus in 1492 kwamen exploratie en kolonisatie in het begin van de zestiende eeuw goed op gang. Een wereldbeeld wordt op z'n kop gezet.

* Begin van de Tachtigjarige Oorlog. Bijna een eeuw van instabiliteit en onzekerheid in de Lage Landen.

* Reformatie en humanisme: de macht van de katholieke kerk begint te tanen. In Nederland vindt de Beeldenstorm plaats.

 

Zeventiende eeuw:

* Ontstaan van de Republiek der Verenigde Nederlanden.

* Drie van de vier Engels-Nederlandse oorlogen. Het Rampjaar, waarin de Republiek door een handvol vreemde mogendheden wordt bedreigd en voor de zekerheid het land goeddeels onder water zet.

* Galilei en Newton, de omverwerping van het Aristotelische wereldbeeld.

 

Achttiende eeuw:

* Verlichting leidt onder andere tot minder geloof in autoriteit. Weer een wereldbeeld op de helling.

* Begin van de Industriële Revolutie.

* Franse Revolutie.

 

Negentiende eeuw:

* Napoleon verovert een groot deel van Europa. Franse overheersing in de Lage Landen.

* Amerikaanse burgeroorlog.

* Ontstaan van Nederland en België.

* Bismarck smeedt Duitsland tot een geheel.

* Frans-Duitse oorlog.

* Darwins Evolutietheorie: de mens niet langer 'kroon op de schepping'.

 

Twintigste eeuw:

* Weer sneuvelt een wereldbeeld, ditmaal door Einsteins Relativiteitstheorie.

* De quantummechanica brengt de zekerheid in de wetenschap om zeep.

* Twee wereldoorlogen en tal van bevrijdings- en andere oorlogen teisteren de wereld.

* Opkomst en ondergang van het communisme, versplintering van Oost-Europa.

* Uitvinding en proliferatie van kernwapens.

* Informatietechnologie veroorzaakt een nieuwe Industriële Revolutie.

 

Dit is natuurlijk lang niet alles, maar voor meer heb ik geen plaats. Het punt mag duidelijk zijn. Wie durft er vol te houden dat kernafval, als het 500 of zelfs maar 300 jaar geleden had bestaan, veilig bewaard had kunnen worden in deze estafette van wereldbeelden, machtsstructuren, oorlogen en revoluties, temidden van almaar over de kaart wandelende landsgrenzen? Ik niet. Wie durft er te beweren dat de komende 500 of 300 jaar vreedzamer of stabieler zullen zijn? Ik niet. Zo'n periode is niet te overzien; 300 jaar is veel te lang voor radioactief afval.


Dit artikel mag worden gedownload, gelezen en zelfs gekopieerd, maar alleen voor eigen gebruik. Vermenigvuldigen met winstoogmerk is niet toegestaan. Copyright Herbert Blankesteijn.