Ode aan de dwaling
Herbert Blankesteijn

Ik ben verzot op sterk en onvervalst vergissen
Als ik naar Lisse moet kom ik terecht in Hillegom
En even enthousiast doe ik het andersom
Op weg naar Hillegom beland ik vaak in Lisse

Hoe ik de mist in ga, daar gaat het nu niet om
Het is het neurologisch vuurwerk dat ik niet wil missen
Als ik mijn dwaling zie begint mijn schedel zacht te sissen
En wordt een hallucinogene fragmentatiebom

Ook ga ik met plezier de fout in bij een dame
Bij wet ben ik verplicht te denken: dat is een bekwame
Mijn hart springt op wanneer ik het abuis ontdek
Ik heb weer misgekleund, wat is ze mooi, en ik word gek

Nooit kom ik er aan toe me hiervoor dood te schamen
Omdat mijn brein alweer een nieuw register opentrekt
En een volwaardig elektronisch dansorkest verwekt
Ik denk alleen nog, swingend: Wat een blunder! Amen!

Het is een gave, het doeltreffend dwalen
Het juiste stukje waarheid uit je hersens wissen
Om overtuigd en met gezag je ongelijk te halen

Zoals een raaf wat folie uit een vuilnisbak zou vissen
En, het allermooiste, als je ook daarin dan kunt falen
En fout en contrafout eendrachtig naast de pot staan pissen.



----------------------------------------------------------
De artikelen die hier verkrijgbaar zijn mogen worden gedownload, gelezen en zelfs
gekopieerd, maar alleen voor eigen gebruik. Vermenigvuldigen met winstoogmerk is
niet toegestaan. Alles is copyright Herbert Blankesteijn, tenzij anders vermeld.