Pooiers en geitenneukers

Herbert Blankesteijn

Mensen pooiers en geitenneukers noemen op grond van hun religieuze overtuiging, moet dat kunnen? Valt dat onder het vrije woord? Is het eigenlijk een mening? Vindt Theo van Gogh radicale moslims geitenneukers? Hoeft hij niet aan te tonen dat ze werkelijk geiten neuken?

Gelul. Niks mening. Theo van Gogh schold mensen uit. Hij is de afgelopen dagen liefdevol een provocateur genoemd, maar de manier waarop hij met zijn woorden op mensen instak, kon natuurlijk helemaal niet. Als je de Islamitische wereld een symbool van Westerse beschaving wil voorhouden, zijn er gelukkiger keuzes dan die smoezelige dikzak.

Onze Marokkaanse hulp in de huishouding rookt niet, drinkt niet, is netjes gekleed, komt altijd op tijd, werkt de afgesproken drie uur ononderbroken en hard, zeurt niet en vertelt ons niet dat we kaaskoppen of koloniale uitbuiters zijn. Op de normen-en-waardenschaal van Van Goghs schutspatroon Fortuyn scoort zij heel wat hoger dan het betreurde scheldkanon en ik stel haar liever aan mijn kinderen ten voorbeeld dan hem, al draagt ze een hoofddoek.

Is het slim om mensen uit te maken voor pooiers en geitenneukers als je weet dat ze snel aangebrand zijn? Bij welopgevoede Nederlanders doet schelden geen zeer, we keren de andere wang toe en spelen geen eigen rechter. De rechter heeft trouwens de vrijheid van beledigen tot universeel columnistenrecht verklaard.

Van Gogh wist dat zijn slachtoffers ergens vandaan komen waar schelden wél zeer doet. Moeten ze dan maar inburgeren? Dat moeten ze. 'Zij' moeten niet zo snel op hun islamitische pik getrapt zijn, en leren dat iemand overhoop schieten niet netjes is. 'Wij' op onze beurt nemen ons voor op onze woorden te letten en niet almaar te zeggen wat we denken en te doen wat we zeggen. Kan het niet uit fatsoen, dan maar uit angst.