Herbert Blankesteijn
Vorige week (5 augustus) is
in Groningen een drugshandelaar veroordeeld tot anderhalf jaar cel, onder
andere vanwege het in bezit hebben van kinderporno. De veroordeelde is
geen lieverdje - hij had ook illegale
wapens en een grote hoeveelheid xtc - maar wat de kinderporno betreft deugt de
uitspraak niet.
Geert U. had 140.000
pornobestanden op zijn pc. Daar zijn er zegge en schrijve 33 tussen ontdekt die
als kinderporno konden worden aangemerkt. Die verhouding maakt het verweer van
de verdachte, namelijk dat het 'bijvangst' was van het automatisch downloaden
van complete pornowebsites, volkomen aannemelijk. De politie heeft zelf een
automatische kinderpornodetector nodig gehad om de bestanden te vinden. Hadden
ze met de hand gezocht, dan hadden ze gemiddeld 4200 plaatjes moeten bekijken
om er één te vinden waarop een kind wordt misbruikt. Als je elke seconde een
foto beoordeelt ben je daarmee bijna vijf kwartier bezig. Waarschijnlijk was na
tien minuten en 360 bestanden de conclusie getrokken dat hier geen belastend
materiaal te halen viel.
Wie 140.000 pornofoto's of
-films verzamelt is een vieze man, maar is niet strafbaar. Wie kinderporno in
bezit heeft is dat wel. Maar als zo duidelijk de intentie ontbreekt om
kinderporno als zodanig te verzamelen (anders had Geert U. er dáár wel 140.000
van gehad) is het niet redelijk iemand daarvoor te veroordelen.
'Door het bezit van kinderporno heeft verdachte meegewerkt aan het in
stand houden van de netwerken die uit financieel gewin voorzien in de
verspreiding en beschikbaarstelling van bedoelde afbeeldingen, waarbij kinderen
worden misbruikt,' zegt de rechter in het vonnis. Dat is eenvoudig niet waar.
33 bestanden is niks. Geert U. had er niet eens voor betaald, wat in dit geval
voor hem pleit. Er is ook geen aanwijzing dat hij ze zelf verspreidde, voor
geld of anderszins.
In de
bewezenverklaring zegt de rechter verder: 'Hij heeft door het downloaden van
grote hoeveelheden pornobestanden, waarbij hij naar eigen zeggen de grenzen
opzocht, welbewust de aanmerkelijke kans aanvaard daarmee tevens kinderporno te
downloaden.'
Wanneer
aanvaard je dat risico en wanneer niet? Er zijn al voorbeelden van spyware, die
zichzelf stiekem installeert bij het bezoek aan een website, het klikken op een
link of het installeren van een onschuldig lijkend programma, en die daarna de
bezitter van een pc tegen zijn wil bombardeert met porno. Spyware in een of
andere vorm treft volgens recente berichten eenderde van de internetgebruikers.
Aanvaard je dus het risico dat je kinderporno downloadt door te internetten?
Hoe zit het met de aanschaf van een tweedehands pc, met veelal de bestanden van
de vorige eigenaar nog op de harde schijf? Wat te denken van de cd-roms met
duizenden pikante plaatjes, die in menige winkel te krijgen zijn?
Er
ontstaat rond kinderporno een nogal griezelig klimaat. Door de kracht waarmee
je het verwerpt laat je zien hoe correct je bent. Soms levert dat tragikomische
taferelen op. Begin 2001 werd in Huizen een fototentoonstelling van Ed van der
Elsken geannuleerd omdat hij zijn eigen blote kinderen op aanstootgevende wijze
zou hebben vereeuwigd. Maar soms worden er slachtoffers gemaakt. Ex-rechter
F.F. werd in maart van dit jaar tot drie maanden voorwaardelijk veroordeeld
wegens het bezit van kinderporno. Het ging om videobanden en diskettes die
volgens de verdediging in Nederland via advertenties zijn verkocht zonder dat
Justitie zich daar druk om heeft gemaakt. De rechtbank heeft niet de moeite
genomen het materiaal met eigen ogen te
bekijken om te verifiëren of het inderdaad 'kennelijk' ging om seksuele
handelingen met of door personen onder de zestien - nog daargelaten of je dat
met zekerheid zou kunnen vaststellen. Ook in maart bereikte de dwaasheid in de
VS een hoogtepunt toen een meisje van 15 werd gearresteerd omdat ze tientallen
foto's van zichzelf via internet had verspreid.
Hoe
juist het ook is dat een figuur als Geert U. achter de tralies gaat, wat de
kinderporno betreft is dit vonnis een voorbeeld van misplaatste nultolerantie.
Als stok om de hond te slaan was het niet eens nodig, want de xtc en de wapens
van Geert U. waren er ook nog. Een doodgewone oversekste drugshandelaar staat
nu ten onrechte te boek als pedofiel. Dit tast de rechtszekerheid aan van
normale internetgebruikers: als ze je willen pakken kunnen ze op je pc altijd
wel iets vinden.