Herbert zoekt: het nut van de Wereldomroep

Herbert Blankesteijn

 

Wie heeft de radiospotjes van de Wereldomroep gehoord? Ze zijn bedoeld om de suggestie te wekken dat onze sporthelden in Athene de hele dag aan de kortegolfradio hangen. Dat gaat bijvoorbeeld zo:

 

We bellen met volleyballer Guido Görtzen: Wat betekent de Wereldomroep voor jou?

'Ik speel in Italië en daar is het makkelijk als je Nederlandse radio kan luisteren, met name de Wereldomroep dat interesseert me, nieuws vooral.'

 

Wat zou een topvolleyballer in Italië doen? Een satellietschotel op zijn dak zetten denk ik, en naar de Nederlandse televisie kijken. Veel met Nederland bellen, en internetten. Natúúrlijk zit zo'n sportman te mailen, te msn-en en te surfen. Met name de Wereldomroep? Toe nou. Die is ook via internet te ontvangen, maar waarom zou die de voorkeur krijgen? Radio 1 ligt meer voor de hand, of bij een sportman Yorin FM of zoiets.

 

Aan de telefoon topvolleyballer Richard Schuil. Jij bent veel in het buitenland, luister jij dan ook naar de Wereldomroep?

'Toen ik aantal jaren geleden steeds op vakantie ging in Frankrijk had ik 'm regelmatig opstaan via m'n ouders. Nu met het Nederlands volleybalteam ook, als de manager wel eens een keer de Wereldomroep aanheeft.'

 

Richard Schuil luistert alleen als zijn ouders luisteren, of als zijn manager aan de radio gekluisterd zit. Wel eens. Daar kan Radio Nederland trots op zijn! Waren er geen sporters die écht enthousiast waren, of waren die te duur? Intussen herinnert Schuil ons er wel aan waar je werkelijk wat hebt aan de Wereldomroep: op de camping, waar de meest verse kranten óf drie dagen oud zijn, óf geschreven in het Frans, waar je geen internetaansluiting hebt en de dekking van je mobiel niet deugt.

 

Anky van Grunsven aan de lijn. Je bent veel op reis, luister je dan naar de Wereldomroep?

'Ik moet eerlijk zeggen dat ik meestal druk met mijn sport bezig ben.

Ik luister omdat ik graag algemeen georienteerd ben, dus zowel politiek en sport als live naar rustige muziek.'

 

Bij Anky klopt er niets van. Eerst zegt ze eerlijk dat ze geen tijd heeft voor de Wereldomroep, dan luistert ze opeens wel, en eigenlijk het liefst naar rustige muziek. Muziek, dat is echt een kolfje naar de hand van de Wereldomroep. Als ik muziek wil horen pak ik altijd mijn wereldontvanger en ga ik luisteren naar het geknerp en gefluit van de 42 meterband. Minimal music, piep, piep, knor.

 

Mark Huizinga, judoka, luister jij vaak naar de Wereldomroep?

'Ja ik luister regelmatig naar de Wereldomroep. Ik heb dat van huis uit meegekregen, toen we op de camping stonden in Frankrijk en zo het nieuws goed konden volgen

En nu ik veel op reis ben is het ideaal om op de hoogte te blijven van het nieuws in Nederland.'

 

Mark Huizinga, judoka, winnaar van brons, dat van die camping geloof ik, maar verder lul je uit je nek. Net als Anky heb je geen tijd, net als Richard laat je je manager het vuile werk doen, en net als al die andere sporters heb je gewoon internet op je hotelkamer, een laptop in je koffer, en misschien ook wel een smartphone met mobiel internet. Ik weet niet wat ik erger vind, de halve waarheden van de anderen of jouw hele leugen. De Wereldomroep is een respectabele organisatie en de programma's zijn waarschijnlijk uitstekend, maar dat jullie ernaar luisteren is kletskoek.