Herbert zoekt: rust na de vakantie

Herbert Blankesteijn

Zouden alleen Mac-gebruikers slecht lezen? Nee natuurlijk, maar de meeste van de 40+ schrijvers van reacties op mijn vorige bijdrage wel. Ik heb het nog zo gezegd: 'Ik ben geen Mac-hater. Waar ik wel een hekel aan heb is de pretentie dat een Mac voor beginnelingen en voor Windowsgebruikers een verademing zou zijn.'.

Dus natuurlijk helpt het om Office te installeren, natuurlijk kun je met Apple-O een bestand openen (wist ik niet, maar nu wel), natuurlijk zuigt Windows óók, natuurlijk is Mac OS X eigenlijk geweldig, en blablabla. Maar de Mac is níet makkelijk voor leken, en níet makkelijk voor overstappers uit de wereld van Windows, en is voor niet-ingewijden net zo onvriendelijk en onbegrijpelijk als computers van andere makelij. En nee 'psu', of hoe je in de werkelijke wereld ook heten mag (wat is dat toch met die kinderachtige schuilnamen?), ik had maar een half uurtje nodig om het materiaal voor die column te verzamelen. Zo snel en zo vaak heb je dus dikke handleidingen en helpdesks nodig als je een Mac probeert te gebruiken. Ergens op Hccnet moet een verslag staan van de vorige keer dat ik een Mac een half uurtje aanzette, dus als je je nóg een keer wilt opwinden kun je daar gaan kijken.

Uit angst voor jullie woede had ik gezorgd dat ik het land uit was: ik vertoefde in de eenzaamheid van Noord-Schotland, zonder internet. Terwijl de lijst reacties groeide, groeide ook de papierberg op mijn deurmat. Daar heeft een mens buren voor, en die hebben regelmatig het papier opzijgelegd zodat ik bij mijn terugkomst de deur kon openkrijgen.

Zoiets had ik ook moeten regelen voor mijn mailbox. Na ongeveer een week was mijn 10 MB compleet afgevuld met spam en vrij van luchtbellen. De tweede week kreeg iedereen die mij mail probeerde te sturen een 'onbestelbaar' retour.

Dan gaan mensen bellen. Sommige geërgerd, andere behulpzaam ('Weet je dat er iets mis is met je mail?'), maar allemaal laten ze een voice mail achter. En omdat mijn vaste nummer verwijst naar mijn gsm, spreekt een deel ook dáár een bericht in.

Al gauw was het geheugen van mijn telefoon thuis vol met berichten over mijn mail, zodat de druk op mijn mobiele nummer toenam. Omdat de meldtekst daarvan nog verwijst naar mijn tweede gsm - regiefoutje - die ik voor privézaken meehad naar Schotland, begon dat toestel opeens vaak en hard te tetteren. De schapen schrokken zich rot en ik heb hem uitgezet - wat de bellers niet verhinderde voice mail in te spreken.

Het gevolg was een totaal communicatie-infarct, en het heeft me na terugkomst dagen gekost om de kanalen te ontstoppen.

Gelukkig is dit vakantieverhaal niet waar, maar het had makkelijk gekund als ik geen laptop bij me had gehad met een gprs-kaartje erin. Tot mijn niet geringe verbazing had ik vrijwel overal waar ik overnachtte gprs-dekking, tot en met Thurso, Orkney en het eiland Skye. Bravo Vodafone! Zodoende kon ik bijna dagelijks spam verwijderen en dringende zaken bijhouden, en kon ik de zweepslagen van mijn Mac-vrienden bijna voelen.

Nu de prijzen van gprs onder druk van umts gaan dalen kan ik dit iedereen aanraden. Eenmaal thuis hoefde ik alleen maar door zevenentwintig kilo papier heen. Ik zoek nog uit hoe ik dat op mijn vakantieadres kan krijgen, zodat ik na de vakantie echt rust heb.