Dubya en de Communicator

Herbert Blankesteijn

The Great Communicator: Hey, Dubya, hoe is het ermee? Mag ik er even bij komen zitten?

GWB: Mr. President!

TGC: Moet je horen wie het zegt. Noem me gewoon Ronnie. Ik hoef nou niet meer deftig te doen.

GWB: Mr. President, hoe gaat het met u?

TGC: Beter dan ooit. Ik ben op tv en ik sta in de krant, wat wil je nog meer? Sinds ik dood ben communiceer ik weer, zeg nou zelf. Ik voel me duidelijk minder dood dan vorige week. Een dag geen aandacht is een dag niet geleefd, zeg ik altijd maar.

GWB: Da's waar ook. Ze noemden u The Great Communist.

TGC: Communicator. Je moet wel je teksten kennen, kid. Da's jouw probleem, je kent je teksten niet. Dom zijn is okay, als je je teksten maar kent. Vraag maar aan mij.

GWB: Mr. President, ik heb een probleem. Mag ik dat aan u voorleggen?

TGC: Zo letterlijk hoef je me ook weer niet te nemen.

GWB: Nee, werkelijk, ik heb uw advies nodig. Heeft u even?

TGC: Vraag maar jongen, al duurt het een eeuwigheid. Vraag het aan The Great Communicator in the Sky.

GWB: Mr. President, ik heb dat antirakettenproject, misschien heeft u ervan gehoord. We noemen het National Missing Defense System.

TGC: Missile Defense System?

GWB: Missile. Dat zal het wel zijn.

TGC: Star Wars! Dat had ik ook. Leuk hé? Zap, zap. Goed werk, kid.

GWB: Zo noemen wij het niet. Nationalist Missile Defense System is het. Bij u heette het toch Stratosphere Defense Initiative?

TGC: Strategic Defense Initiative. Wat een onzin. Dat hadden mijn adviseurs geregeld voor ik er erg in had. Dat moest, want dat klonk serieuzer. Kon ik weer een nieuwe tekst leren. Star Wars begrijpt toch iedereen? Ik ook, jij ook. Dus dan weet je het wel.

GWB: Hoe dan ook, het werkt niet.

TGC: Hé? Bij mij wel hoor.

GWB: De tests van het Pentagon zijn lachertjes. De Rekenkamer van het Congres vindt dat het systeem niet is bewezen. Negenenveertig afgezwaaide topmilitairen zeggen dat ook. Een club van 'bezorgde wetenschappers' zegt dat het niet kán werken. En zelfs de directeur van het testprogramma van het Pentagon heeft voor het Congres moeten toegeven dat het niet zeker is dat het werkt.

TGC: Kom nou toch jongen. Cheer up. De zon schijnt.

GWB: Waarom werkte het bij u wel dan? De technologie is nu toch verder?

TGC: Hoe kan ik dat nou weten? Ik was de president.

GWB: Maar u had toch gezegd in 1983: 'We have the technology.'

TGC: Ja en? Dat was mijn tekst. Wat weet ik daar verder van?

GWB: Maar werkte het nou of niet?

TGC: We hebben de Koude Oorlog toch gewonnen, of niet soms? Dus heeft het gewerkt.

GWB: Waarom is uw SDI dan gestopt? Als het werkte, waarom moeten wij het dan opnieuw ontwikkelen?

TGC: Jij bent veel te zwaar op de hand. Problemen waar je geen last van hebt moet je niet oplossen. Als je zegt dat het werkt, dan werkt het. Je dacht toch niet dat Noord-Korea werkelijk raketten ging afschieten? Die mensen lijden honger. Ze hebben zelfs geen televisie. Die krijgen nooit een raket voorbij Alaska. Zeg dat het werkt. Je fellow Americans zullen zich veilig en beschermd voelen. Dan stemmen ze op je en word je herkozen. Dan werkt het toch?

GWB: Als u het zegt…

TGC: Mooi. Kun jij mij nou even de weg wijzen?

GWB: De wc? Dat weet u toch nog wel?

TGC: Neenee. De zonsondergang. Welke kant is dat op?