Internetbellen in de puberteit

Herbert Blankesteijn

In december vorig jaar heeft Beet het bellen via internet aan de orde gesteld, in het bijzonder bellen met het sip-protocol en met de software van Skype [LINK: 104 031224 Sip en Skype]. Voor Skype had je een pc nodig die aanstond, een internetverbinding actief had en die bovendien Skype had draaien. Voor Sip volstond een speciaal Sip-toestel, aangesloten op het computernetwerk. Beide systemen belden alleen elkaars klanten en niet die van de ander, en evenmin gewone telefoonabonnees. Sip bleek niet betrouwbaar aan de praat te krijgen; Skype had de dreiging in zich van de advertentiesoftware die we van Kazaa kennen.

Vier maanden later is er een boel veranderd. SipPhone.com [LINK] verkoopt nu adapters die naar keus via het gewone net bellen of via internet. Daarbij gebruik je een en hetzelfde normale toestel. De geringe betrouwbaarheid is zo minder bezwaarlijk: werkt het bellen via internet niet, dan gebruik je de telefoonlijn. Ook verhuurt SipPhone.com nu gewone telefoonnummers die doorverbinden met je SipPhonenummer, zodat je ook voor gewone telefoonabonnees bereikbaar bent. Nu zijn het nog alleen nummers in Michigan (kun je in Nederland gewoon gebruiken, is alleen een beetje duur voor je familie) maar nummers in ander staten en landen komen eraan. Tenslotte kun je met je internettelefoon gewone nummers gaan bellen, weliswaar niet gratis maar voor lage tarieven. Ook Free World Dialup [LINK:www.pulver.com/fwd] gaat deze kant op. Dit bedrijf stelt telefoonnummers in Engeland beschikbaar. De scheiding tussen de twee manieren van bellen valt dus weg en een naadloze overgang van traditionele naar internettelefonie tekent zich af.

Het meest opmerkelijke nieuwtje over Skype dateert van begin april: er is nu op www.skype.com software verkrijgbaar waarmee je een pocket-pc kunt transformeren tot wifi-telefoon. Overal waar een draadloos netwerk 'in de lucht' is, kun je dus in principe mobiel bellen met een zakcomputer.

Uiteraard moet de pocket-pc wifi hebben. Oudere exemplaren hebben dat zeker niet, de nieuwste vaak wel. Het besturingssysteem moet Pocket-pc 2003 zijn, dus als uw exemplaar ouder is dan een jaar, zal het waarschijnlijk niet werken. U heeft een koptelefoontje nodig dat in de audio-uitgang van de zakcomputer moet worden geprikt; een microfoon is in de 'handheld' ingebouwd. En het Skype-programmaatje moet geïnstalleerd zijn.

Het draadloze netwerk ter plaatse moet u wel toelaten. Soms gaat dat vanzelf, bijvoorbeeld als u thuis wifi heeft. Bij veel bedrijven hebt u autorisatie nodig en op vliegvelden en in hotels moet u meestal betalen. Het klinkt ingewikkeld maar stel u de sensatie voor: via uw zakcomputer draadloos praten met een andere skypeklant, zonder dat er van abonnementsgeld of van een tarief per minuut sprake is. Beet overweegt in ernst hiervoor een nieuwe pocket-pc aan te schaffen.

En met wie praat je dan? Net als bij e-mail en chatten zul je in de beginfase mensen moeten overreden mee te gaan doen. Mensen met wie je toch al veel belt bijvoorbeeld. Van het bestaande Skype-bestand moet je het niet hebben. In heel Hilversum is tijdens het schrijven van deze regels maar een tiental skypegebruikers online, en in Utrecht zijn het er dertig.

Overigens zijn programmaatjes die een zakcomputer transformeren tot draadloze internettelefoon er ook voor het sip-systeem. Er zijn zelfs aparte wifi-sip-telefoons te koop voor 250 dollar (verzending helaas alleen binnen de VS dus daarvoor is wat creativiteit nodig).

Wie zich nu afvraagt waar dat allemaal voor nodig is, moet er niet aan beginnen. Wie zich realiseert: dát zou ik ermee kunnen doen - die valt op dit moment in de doelgroep. Die kan aan internettelefonie met de huidige mogelijkheden een hoop plezier beleven, hopelijk zonder al teveel technisch malheur.