De vrienden van mijn vrienden

Herbert Blankesteijn

Internet is de ideale omgeving voor hypes of, ouderwetser: rages. Vroeger op school duurde het een week voor iedereen rondliep met knikkers, silly putty of klik-klaks. Op internet, door de snelheid van de communicatie, heb je in die week een nationale gekte.

In februari was ik plotseling het middelpunt van een kring van 40.000 vrienden en vrienden-van-vrienden. Oorzaak was Orkut. Orkut, begonnen door Google-medewerker Orkut Buyukkokten, is een site waar je na te zijn uitgenodigd door een vriend, zelf vrienden kunt uitnodigen. Iedereen die aan Orkut deelneemt is dus een vriend in de zoveelste orde van Orkut zelf.

Orkut was niet de eerste op dit gebied. Dat was Friendster. Maar Friendster heeft een paar pr-foutjes gemaakt (zo wilden ze geen honden als vrienden accepteren) en nu is Orkut hot - zeker in mijn vriendenkring.

Eerst probeerde iedereen zijn online-vriendencollectie compleet te krijgen - ik ook. 'Spaar ze allemaal,' het leek wel een actie van een benzinepomp. Daarna ontaardde het in een wedstrijd wie de mééste vrienden had. Mensen gingen bedelen bij vrienden van vrienden: wil jij ook mijn vriendje zijn? Ik kreeg dit verzoek van de ene wildvreemde na de andere. Orkut biedt de mogelijkheid berichten te sturen aan vrienden-van-vrienden. Dat leverde een stroom wezenloze verhalen, verzoeken en oproepen op, gevolgd door een ware lawine klachten en gemekker over al die verhalen en verzoeken.

Collega Karin Spaink was de enige die de moeite nam de gebruiksvoorwaarden van Orkut door te lezen. Daarin staat onder andere dat Orkut alle communicatie opslaat, en zich het recht toeëigent hieruit te publiceren zonder tot vergoeding te zijn verplicht. Even later bleek Orkut onhandig te zijn geprogrammeerd: via een al lang bekende fout konden derden de gegevens van Orkut-gebruikers zien en veranderen. Telefoonnummers, mailadressen en leeftijden kunnen daarbij zijn.

Pr-foutjes, helaas. De lol is er alweer af. Tijd voor de volgende rage.

http://www.corante.com/many/