Online winkeliers boeren goed
Herbert Blankesteijn
Het gaat al jaren ontzettend goed met het online winkelen. De enige tijd dat de groei niet in de dubbele cijfers liep, was toen online winkelen nog helemaal niet bestond. Zelfs in de donkerste dagen van de dotcom-crisis bleven de groeicijfers gewoon in de tientallen procenten.
Volgens een rapport van Forrester in opdracht van Shop.org zijn de online verkopen in 2003 toegenomen met 51%. Voor het eerst waren alle online winkeliers samen winstgevend. Voor 2004 wordt een toename verwacht van nog eens 27%. De verkopen via internet bedragen nu 6,6% van de hele detailhandel - in Amerika overigens, dit gaat allemaal over de VS - en dat is ook alweer een groei van meer dan 20% want het was 5,4%.
Dat zijn waarachtig klinkende cijfers. Je kunt bij wijze van spreken achteroverleunen en wachten tot de verkopen via internet meer waard zijn dan die in bakstenen winkels. Je hoeft niks te doen, dat gaat vanzelf. Een jaar of vijf geleden werd het nog als een probleem gepresenteerd dat er geen systeem was voor betalen via internet. Dat is er nog steeds niet, maar niemand heeft daar last van. Je kunt betalen met je creditcard, via een eenmalige incasso, een acceptgiro of aan de postbode, het werkt allemaal en iedereen kiest wat hij het prettigste vindt.
En toch valt er altijd wat te zeiken. Bijvoorbeeld dat de groei in 2004 maar 27 procent zal zijn, net iets meer dan de helft van die in 2003. En het advertentiebureau Doubleclick heeft een verwant probleem ontdekt: de in de steek gelaten winkelwagentjes.
Mensen bezoeken een webwinkel, mikken iets in hun virtuele winkelwagentje, en verdwijnen zonder af te rekenen. Help! Verloren omzet! Een opportunity cost, in de taal van Doubleclick. Voor elke dollar omzet ligt er vijf dollar aan producten in onbemande virtuele winkelwagentjes.
Dit is net zo'n nonexistent probleem als het probleem met online betalen. In de eerste plaats zijn er nog altijd winkels waar je pas kunt zien wat een artikel kost als het het in dat mandje doet. Vind je het gek dat er dan onbeheerde wagentjes blijven staan. In de tweede plaats is het zogenaamde probleem verminderd. Eind vorig jaar kocht 3,5 procent van de bezoekers daadwerkelijk iets, begin dit jaar 4%: Een groter deel van een grotere groep die meer besteedt. Je hoeft er niks voor te doen. Het gaat gewoon extreem goed. In de derde plaats kost het niks. De software om een webwinkel te runnen heb je toch nodig, geheugenruimte is zowat gratis, dus wat maakt het uit. Het is alleen maar de geile gedachte van een zakenman met dollars in zijn ogen, dat de spullen in dat achtergelaten wagentje ook verkocht hadden kunnen worden.
Maar dat is helemaal niet zo. Stel dat iedereen die in je winkel komt iets koopt. Hoe krijg je dan nog de omzet omhoog. Natuurlijk door mensen die niks willen kopen tóch de winkel in de lokken. Ieder lid van deze groep die geld uitgeeft, zorgt voor omzetstijging. Een grote fractie kijkekijkeniekope-bezoekers is dus de noodzakelijke overhead van een gunstig verschijnsel, namelijk dat de zwevende koper je winkel weet te vinden. Op internet is dat heel makkelijk, want niemand hoeft ervoor om te lopen. En hoe je zoveel mogelijk van die mensen zoveel mogelijk geld laat uitgeven, ja, dat doe je met een aantrekkelijk aanbod en goede service. Maar die had je toch al. Of niet soms?
Het materiaal dat hier verkrijgbaar is mag worden gedownload, gelezen en zelfs gekopieerd, maar alleen voor eigen gebruik. Vermenigvuldigen met winstoogmerk is niet toegestaan. Alles is copyright Herbert Blankesteijn, tenzij anders vermeld.