Monopolygeld te koop
Herbert Blankesteijn
In de enge wereld van gewelddadige computerspellen - 'games' moet je eigenlijk zeggen - groeit een parallelle economie, met goederen die ook voor echt geld te koop zijn. Het is of Monopolyspelers tijdens het spel even de straat opgaan om extra Monopolygeld, huizen en kanskaarten te kopen.
Over dit onderwerp heeft het blad Wired de afgelopen maanden een paar keer geschreven en, eerlijk is eerlijk, een groot deel van wat ik hier vertel heb ik uit Wired. Het begint met een aantal populaire games, zoals Everquest, Ultima Online, Gemstone en Second Life. In dergelijke games kun je een soort geld verdienen en uitgeven. Ook heb je in zulke spellen dingen als wapens, die je al spelend voor spelgeld kunt kopen.
Nu kun je zowel het virtuele geld als de goederen in de vorm van bestanden uit het spel halen. Zo kun je je zuurverdiende spullen meenemen als je het spel ergens anders gaat spelen. Maar je kunt ze natuurlijk ook aan iemand anders geven. Je kunt ze mailen En als je er veel tijd en moeite in hebt geïnvesteerd en het zijn bestanden die voor een ander veel waard zijn, nou, dan vraag je er wat voor.
Op eBay is het aanbod van dit soort spelartikelen op elk moment ongeveer 150.000 dollar waard. Er zijn spelers die ervan kunnen leven, en andere die er voor de helft mee in hun levensonderhoud voorzien. Dus dat is leuk voor ze; zelf zou ik niet weten of ik zoiets voor de kost zou willen doen. Iets minder leuk is het voor gewone spelers, dat er deelnemers in het spel verschijnen met attributen die ze niet hebben verdiend door te spelen, maar hebben gekocht op de vrije markt. Het is alsof tijdens een spelletje Monopoly iemand die bijna blut is even wegloopt, om terug te komen met een grote stapel gekocht Monopolygeld. Dan wordt het voor mensen die het van hun vaardigheden moeten hebben een stuk minder leuk. Tenzij je er natuurlijk vanuit gaat dat de valsspelers kennelijk minder goed zijn in het spel, en dat je al dat moois meteen weer van ze kunt winnen en verkopen… Maar dan is het spel geen spel meer maar handel, en dat vinden liefhebbers óók niet leuk.
Sony, maker van EverQuest, is tegen. Sony vindt dat het spelelement eronder lijdt, en het is in strijd met de gebruiksovereenkomst ook. De makers van Ultima Online en Second Life hebben er geen probleem mee. Ze vinden dat het spel er interessanter en veelzijdiger door wordt.
Het is hoe dan ook een tendens die niet valt tegen te houden. Spelers verkopen onderdelen op eigen sites, maar er zijn ook al sites die fungeren als beurs, compleet met koersen. De Gaming Open Market heeft zelfs al koersen voor verschillende spelvaluta onderling, zonder tussenkomst van echte dollars. Internet Gaming Entertainment in Hong Kong heeft 100 mensen in dienst. De makers van de spelsoftware krijgen er zelfs een verantwoordelijkheid bij: door fouten in de software is het voor handige spelers soms mogelijk zelf geld te maken, en dat leidt natuurlijk tot inflatie.
Er zijn ook duidelijke verbanden tussen de werkelijke economie en die in de spelwereld, zeggen insiders. Voorbeeld: rond de tijd dat mensen hun geld terugkrijgen van de belasting, stijgen de koersen van spelartikelen.
Het is denkbaar dat de spelbedrijven ook een stukje van de koek zullen willen. Ze zouden natuurlijk dezelfde artikelen als nu op internet circuleren, zelf kunnen gaan aanbieden. Waarom niet, als je er geld mee kunt verdienen? Een reden om het te laten zou kunnen zijn, dat je dan als bank geld gaat drukken. Maar als eigenaar van het spel kun je wel een merkartikel leveren, met kwaliteitsgarantie en dergelijke, en dat verkopen voor 125% van de marktprijs. Dan verstoor je de markt niet echt. Wedden dat minstens één rekkelijke maker van games dit gaat doen?
Wat de preciezen onder de spelbedrijven kunnen doen, is hun spellen voortaan zo maken dat trofeeën niet in de vorm van bestanden van het ene spel naar het andere, van de ene computer naar de andere te transporteren zijn. Het is denkbaar dat sommige makers die koers varen en andere juist niet. Dan kan de consument kiezen. Daar is het een vrije markt voor.
Het materiaal dat hier verkrijgbaar is mag worden gedownload, gelezen en zelfs gekopieerd, maar alleen voor eigen gebruik. Vermenigvuldigen met winstoogmerk is niet toegestaan. Alles is copyright Herbert Blankesteijn, tenzij anders vermeld.