Politici niet bespammen

Herbert Blankesteijn

Frank Kalshoven maakt zich nijdig dat Algemene Zaken en de RVD geen mailadres wilden openstellen voor een berg identieke mailtjes van lezers. Mag ik het als collegajournalist even voor de ambtenaren-voorlichters opnemen?

De inhoud van de betreffende mails is bekend: het formatieteam wordt tot spoed aangespoord. Het enige wat nog waarde zou kunnen hebben is het aantal mails. In plaats van ze pathetisch uit te printen en door te sturen zou Kalshoven gewoon een getal kunnen doorgeven aan de geadresseerde.

Formateurs zonder mailadres, Kalshoven had het niet kunnen verzinnen. En wat denkt hij dat er gebeurt wanneer zo'n mailadres er wel is, en het in de krant wordt afgedrukt? Ik denk dat ik het weet. Er wordt zoveel mail gestuurd, waaronder een aanzienlijk percentage onzin, dat het zinloos is ernaar te kijken. Daar is de tijd van een (in)formateur echt te kostbaar voor, en die van zijn medewerkers ook. Het is spijtig dat Gerard van der Wulp dit Kalshoven niet durft in te peperen. Inmiddels is zo'n adres er, waarschijnlijk onder druk van de publicaties in de Volkskrant, en kunnen de mailtjes rechtstreeks naar de hoge heren, die er niet naar zullen kijken. Kun je weer klagen dat er geen persoonlijke reacties komen. Waarom die façade?

De Kamer is beticht van het uitvoeren van rituelen, maar sinds internet bestaat kan het actiewezen er ook wat van. Klik, en je strijdt voor een politieke gevangene in den vreemde. Klik, tegen klonen. Klik, en je zet druk op de formatie. Enzovoort.

Actievoeren vanuit je leunstoel. Het is jammer dat de RVD zich hier nu voor leent. Omhoog die drempel; laten de mensen maar tonen dat ze zich écht zorgen maken. Laten ze maar een brief schrijven, met een dure postzegel beplakken en naar de brievenbus lopen. En als ze denken dat hun hartekreten ook dan ongelezen worden weggegooid (wat natuurlijk gebeurt), laten ze dan naar het Binnenhof komen om leuzen te schreeuwen. Helden, met je e-mailtjes. Doe eens wat moeite.

Aantallen e-mails zeggen niets. Ik kan er zo duizend versturen en Frank Kalshoven kan elk daarvan tienmaal printen. Ik heb respect voor het monnikenwerk dat hij heeft gedaan, maar niet voor zijn strijd voor een electronische vuilnispostbak bij Algemene Zaken.

Het begint een ziekte te worden onder mensen met mediamacht: als iemand je niet bevalt roep je de wereld op hem mail te sturen of op zijn website te duiken. Radio 538 heeft zich wat dat betreft een paar keer misdragen, tot de zender een koekje van eigen deeg kreeg. Overheden, bedrijven, kranten en omroepen hebben moeite genoeg de mail te verwerken die ze onder normale omstandigheden krijgen. Maak het nou niet erger.

Het publiek is niet gediend van spam, in het wilde weg verstuurde reclamemail. Terecht zijn er wetten in wording die deze pesterij verbieden. Het publiek zou het fatsoen moeten hebben zich daar zelf ook niet aan te bezondigen, dus niet aan mailacties deel te nemen. En er is veel voor te zeggen het oproepen daartoe strafbaar te stellen.