De digitale kerstfoto

Herbert Blankesteijn

Dezer dagen heb ik een foto gemaakt voor mijn digitale kerstkaart. Elk jaar verstuur ik met Kerst een zelfgemaakte digitale foto per mail aan familie, vrienden, collega's en kennissen. 's Middags kieken, 's avonds voor de koffie alle kerstpost de deur uit. Het kost niks en als bonus kom ik automatisch te weten welke adressen verouderd zijn.

Ik heb jarenlang gemopperd op de digitale fotografie. Toestellen te duur, beeld niet scherp genoeg, vreet batterijen. Toch ben ik steeds meer van 'digitaal' gaan houden. Na een leuke dag 's avonds met z'n allen foto's bekijken (of mailen) is heerlijk. Mislukte afdrukjes bestaan niet meer. Ik gebruik mijn spiegelreflex steeds minder en heb al lang geleden twee sets oplaadbare batterijen gekocht.

Dit jaar wilde ik een foto van een origineel opgetuigde kerstboom. Kon ik weten dat dat de vermogens van de digitale fotografie te boven ging? Mét flitslicht: lelijke bleke plaatjes. Zonder flitslicht: bewegingsonscherpte. In beide gevallen oerlelijke kleuren. Kerstboom buiten gezet, maar dat hielp niets. Lichte partijen met reliëf, zoals de computermuizen die we in de boom hadden gehangen, werden egaal witte vlakken. In de close-ups tastte de autofocus steeds mis. Denkend dat het aan mijn wat oudere Fuji lag, heb ik de Canon Powershot A60 van mijn dochter geleend (gunstig besproken in veel tijdschriften), maar het resultaat was niet beter.

Wat een verademing toen ik mijn oude spiegelreflex erbij pakte. Eindelijk kon ik door een zoeker kijken en met de hand scherpstellen. Eindelijk kon ik met de losse flitser flitsen via het plafond, wat zoveel mooier licht geeft (en nooit rode ogen).

Er komen digitale spiegelreflexcamera's aan, zoals de Canon EOS 300D, maar - het oude liedje -zelfs de relatief goedkope zijn schreeuwend duur: meer dan 1000 euro. Mijn spiegelreflex was twintig jaar geleden tweedehands 200 gulden. Digitale fotografie, het is leuk maar er zijn grenzen. Nog wel.

Fijne feestdagen.