Een geweldig apparaat

Herbert Blankesteijn

Vier jaar geleden kwam Mp3 op als formaat voor digitale muziek. Ik heb toen voorspeld dat er cd-spelers zouden komen die cd-rommetjes met mp3-bestanden konden lezen. Dan zou je een cd met tien uur muziek in je stereo kunnen stoppen in plaats van dat je hem alleen zou kunnen afspelen in je pc.

Nou, soms gaan de dingen vrij langzaam, zelfs in de computerwereld. De apparaten die nu mijn cd-roms met mp3-muziek willen afspelen, dat zijn de nieuwe dvd-spelers. Da's ook goed wat mij betreft, want mijn dvd-speler die moet toch al zijn geluid weergeven via de stereo, voor de best mogelijke geluidskwaliteit van de films die ik afspeel.

Maar nog is het uitkijken hoor, als het gaat om dvd-spelers met mp3-capaciteiten. In een stereozaak in het dorp waar ik woon daar konden alle drie de dvd-spelers in de winkel die geschikt zouden moeten zijn voor mp3, mijn zelfgebrande cd's niet lezen. Maar in een gespecialiseerde zaak 60 km verderop heb ik gelukkig een speler kunnen krijgen van een obscuur merk, die precies doet wat ik wil.

Dat dingen soms wat langzamer gaan dan je zou denken geldt ook voor de dvd zelf. Nu de groeicijfers alles overtreffen, vergeet iedereen dat die dvd drie jaar lang helemaal niets heeft gedaan. Dvd is in 1997 geïntroduceerd op een Firato-achtige vakbeurs, de E-motion was dat toen, maar er was helemaal niemand in geïnteresseerd.

Maar het apparaat waar ik zo blij mee ben is niet de dvd-speler. Het is een ding dat ik vergeten heb te voorspellen, en dat al een hele tijd blijkt te bestaan. Het is een mp3-speler voor in de auto, niet voor cd-roms maar met een harde schijf van 20 GB!

Nou moet u weten dat er in mijn auto al jaren een doos slingert met een stuk of 20 cassettes. Als de muziek me verveelt moet ik nieuwe muziek op de bandjes zetten, wat een hoop tijd kost en dus vaak weken wordt uitgesteld.

Nu heb ik dus een harddisk van 20 GB in de auto. De muziek van een cd in mp3-vorm kost ongeveer 50 MB, dus reken maar uit: ik kan continu zo'n 400 cd's bij me hebben! Een schermpje vertelt me keurig wat er wordt afgespeeld - kom daar eens om bij cassettes, of zelfs maar bij de meeste cd-spelers - en met behulp van een paar knoppen spring ik vrolijk door alle mappen. Geen gehannes meer met doosjes. Als de muziek me de keel uithangt - wat bij 200 cd's een hele tijd kan duren - kan ik er vanuit de pc met klikken en slepen naar believen andere muziek op zetten.

Ondanks al mijn enthousiasme valt er evengoed nog wel wat te mopperen hoor. Het inbouwen van het pc-gedeelte heeft heel wat hoofdbrekens gekost. Het was nodig om de hele configuratie van harde schijf en cd-apparaten op de schop te nemen, omdat die auto-harddisk daar ergens een plaatsje tussen moest krijgen.

Om kort te gaan, mijn pc is een paar uurtjes helemaal buiten westen geweest. Intussen gaat het wel weer, maar de mooie Linux-installatie die ik naast Windows had, is nog steeds niet helemaal in orde.

Nog indrukwekkender was het wat er in mijn auto gebeurde. Ik had ervoor gekozen het ding te laten inbouwen. De monteur was niet één uur bezig, zoals voorspeld, maar drie uur. Na de inbouw waren bijna alle zenders op de FM-band verdwenen - al is dat probleem later min of meer vanzelf genezen. De muziek van mijn prachtige mp3-speler gaat vergezeld van verschillende vormen van storing, die de ene keer wel, de andere keer niet aanwezig zijn. Ik moet in elk geval even de antenne nakijken. Maar het lijkt erop dat de enige structurele oplossing is: de aanschaf van een nieuwe autoradio. Zodat ik u, wie weet, over een paar weken kan komen vertellen hoe enthousiast ik dáár weer over ben.