Strijd tegen Kazaa begint pas

Herbert Blankesteijn

In het gevecht tegen de muziekruilberuzen op internet heeft de muziekindustrie zijn kruit nog lang niet verschoten, ondanks een nederlaag in de rechtszaal, vindt Herbert Blankesteijn.

Christiaan Alberdingk Thijm suggereert (Opinie, 29 april) dat de Amerikaanse rechter een uitspraak heeft gedaan in het voordeel van zijn client Kazaa. Dat is onjuist. Het gunstige vonnis betrof twee concurrenten van Kazaa, Grokster en Streamcast. Juist Kazaa was, door juridische complicaties die het bedrijf zelf heeft uitgelokt, als gedaagde tijdelijk afgevoerd.

Een van de overwegingen van de rechter was, dat de uitwisselingsdiensten 'technisch niet in staat zijn het uitwisselen van bestanden tegen te gaan,' zoals Alberdingk Thijm het uitdrukt. Dit heb ik, zo moet ik tot mijn schande bekennen, geruime tijd geloofd. Maar het is, in elk geval wat Kazaa betreft, niet waar. Kazaa kan het kopiëren stoppen.

Alberdingk Thijm doet het voorkomen of Kazaa c.s. een geest uit de fles hebben gelaten die er niet meer in terug kan. Rechter Wilson verwoordt het subtieler: 'Als gedaagden hun deuren sloten en al hun computers zouden uitschakelen, zouden hun gebruikers bestanden kunnen blijven delen.' Dát is waarschijnlijk waar, al hebben de uitwisseldiensten alleen voor deze constructie gekozen om hun handen in juridische onschuld te kunnen wassen.

Maar zoals gebruikers van Kazaa weten, kan Kazaa hen dwingen vernieuwde versies te installeren. Kazaa doet dat omdat het geld verdient met software die daarin wordt meegesmokkeld. Wanneer een gebruiker weigert de nieuwe versie te installeren, houdt de oude op met werken. Zo heeft Kazaa een stok achter de deur.

Met wat voor software verdient Kazaa dan geld? Een voorbeeld, waarvoor het nodig is iets te weten over de boekwinkel Amazon. Dit internetbedrijf betaalt commissie aan sites als die Amazon via een link aan klanten helpen. In september vorig jaar kwam aan het licht dat de Kazaa-programmatuur de computers van gebruikers zo manipuleerde, dat het bij Amazon altijd leek of ze door Kazaa naar Amazon waren verwezen. Zo ving Kazaa de commissie in plaats van de site waar de Kazaa-gebruiker werkelijk vandaan kwam. Kazaa is hiermee opgehouden, maar het is niet de enige affaire geweest. Je weet als Kazaa-gebruiker nooit voor welk dubieus plan je nu weer wordt gebruikt.

Om het uitwisselen van bestanden tegen te gaan hoeft Kazaa dus alleen maar een nieuwe versie uit te brengen die niet functioneert. In plaats daarvan zou het bedrijf in zijn software individuele gebruikers of bepaalde bestandsnamen kunnen uitsluiten. Tot dat soort stappen is Napster destijds juridisch gedwongen. Deze maatregelen bleken echter door gebruikers makkelijk te omzeilen, waarna Napster moest sluiten.

De implicatie van de Amerikaanse uitspraak is dat degenen die de bestanden uitwisselen de werkelijke schuldigen zijn. Alberdingk Thijm beweert dat de muziekindustrie in computers van Kazaa-klanten zou moeten inbreken om te achterhalen wie zij zijn. Ook dat is niet waar. De muziekindustrie richt op het ogenblik zijn pijlen op gebruikers die bestanden beschikbaar stellen, dus niet op degenen die downloaden. Van deze mensen is, als ze een permanente internetverbinding hebben via adsl of kabel, per definitie een 'ip-adres' op internet te vinden. Dat is bij hun provider te herleiden tot de identiteit van de persoon. Enkele uren voor de rechterlijke uitspraak die Alberdingk Thijm aanhaalt, is provider Verizon in hoger beroep veroordeeld tot het onthullen van de identiteit van een Kazaa-klant die op deze manier is opgespoord. Uiterlijk donderdag 8 mei moet Verizon met een naam komen. Als Verizon door de knieën gaat, zal het aanklagen en veroordelen van file swappers snel routine worden in de VS. In Denemarken heeft de 'Antipiratgruppen' al aan enkele tientallen overtreders gepeperde rekeningen gestuurd, die in veel gevallen zijn betaald.

De muziekindustrie is niet zielig. Ze wordt gedreven door hebzucht, maar precies hetzelfde geldt voor de ruildiensten en hun gebruikers. Als bedrijven als Kazaa, Grokster en Streamcast hun honderden miljoenen gebruikers moeten verraden om meer te kunnen verdienen, zullen ze dat doen. En als de gebruikers bij het ruilen ook maar het geringste risico ervaren, zullen ze weglopen. Dat zou wel eens spoedig kunnen gebeuren.