Mac niet intuïtief

Herbert Blankesteijn

Afgesproken werk? Kort achter elkaar schreven Francisco van Jole in Smallzine (6 juli 2003) en Corrie Gerritsma [Appeltje eitje] hier op Hccnet hoe geweldig de Mac is. Ik heb een gloednieuwe iBook en ik protesteer.

Als Corrie de Apples mooi vindt en als ze uiterlijk belangrijk vindt, dan zij dat zo. Over smaak valt niet te twisten. Maar is 'handig' ook een kwestie van smaak? Corrie is opgetogen over het feit dat de functies van de rechtermuisknop bij de Apple in het menu staan. Het spijt me, maar ik vind een rechtermuisknop echt handiger. Meetbaar handiger, want het scheelt muisbewegingen. (Ctrl-muisknop kan op de Mac ook, maar dat vereist twee handen.)

Zo is het ook met het uitwerpen van diskettes en cd's. Apple heeft jaren gedaan alsof het slepen naar de prullenbak intuïtief was, en Corrie vindt dat blijkbaar ook handig. Dat is het niet. In de prullenbak worden bestanden gewist. Wat verwacht je dan intuïtief dat er met een diskette zal gebeuren, of met een cd-rw? Een uitwerp-icoon zou intuïtiever zijn geweest, of, geeft het toe, een knopje. Dan kan het in één keer in plaats van - als er vensters in de weg zitten - drie klikken en drie muisbewegingen. En rara, mijn iBook heeft een uitwerpknop voor de cd! Zijn Apple's ergonomen er na twintig jaar research achter gekomen dat dit nóg intuïtiever is?

Francisco vindt dat hij na de overgang op de Mac eindelijk niet meer toegesproken wordt als een onbenul. Zou hij wel eens de mededeling hebben gehad: 'Het programma onbekend is onverwachts gestopt omdat er een fout van het type xyz is opgetreden'? Volgens mij heeft Microsoft dáár zijn foutmeldingen op gebaseerd. Maar vaak is het juist Apple dat de dingen zo nodig 'different' moet doen en dan de mist ingaat. De afschuwelijke ronde muis (mooi maar onhandig) van de eerste iMac is een sterk voorbeeld. Hier zijn een paar van mijn recente ervaringen:

- Eerst een kleinigheid. Mijn iBook heeft een touchpad. Ik ben gewend dat ik een icoon kan openen door op het touchpad te kloppen. Bij de iBook moet je drukken op het knopje. Kun je zeggen dat ik daaraan moet wennen, maar kloppen waar je al bent met je vinger is echt handiger dan ergens anders drukken. Niet verplaatsen is makkelijker dan wel verplaatsen. Hoeveel jaar en hoeveel versies moeten er voorbijgaan voor Apple dát overneemt van de concullega's?

- Laatst startte ik mijn iBook op met de netwerkkabel erin, die was aangesloten op mijn adsl-router. De internetverbinding werkte meteen, zoals het hoort. OS X vond 80 MB aan updates, en omdat Apple Microsoft niet is besloot ik die te accepteren. Intussen ging ik wat anders doen. Toen ik terugkwam bleek de accu leeg, en na het aansluiten van de stroom bleek de iBook te zijn vastgelopen. Stom van mij, maar ook stom van Apple om het apparaat niet stommelingbestendig te maken. Erger was, dat ik na herstarten minutenlang tegen een ronde, regenboogkleurige muiswijzer aan zat te kijken die niet wilde wijken, niets wilde doen, terwijl er geen mededeling kwam, ook geen onbegrijpelijke, over wat er aan de hand was (schijfcontrole?) of hoe lang dit zou duren. Pas een tweede herstart maakte de computer weer bruikbaar.

- Ik heb geprobeerd met de iBook data op te halen van mijn lokale netwerk met Windows-pc's. Een lijst met beschikbare computers kon ik via het icoon Netwerk niet krijgen. Als zo'n essentiëel overzicht er is, dan is het niet op deze intuïtieve manier te vinden. Ik heb alleen een ingewikkelde mogelijkheid gevonden: in Finder, via Ga - Verbind met server. Toegegeven, de iBook vindt de andere ingelogde computers vlot en dat kun je van de Windows-pc's niet zeggen. Maar waarom verschijnt de gevraagde verbinding alleen als icoon op de desktop, vaak achter andere geopende vensters, in plaats van dat hij meteen op de voorgrond wordt geopend? Ik vind dat niet intuïtief.

Dit zijn geen zaken die te maken hebben met smaak of wennen. Ze zijn écht onhandig, terwijl het makkelijk beter had gekund. Ik ben blij voor iedereen die gelukkig is met een Mac. Maar mij stelt hij telkens weer teleur.