Anonieme afperser

Herbert Blankesteijn

Hulde aan de afperser van Campina voor zijn geniale plan. Campina moest twee ton op een rekening storten en de informatie over rekeningnummer en pincode digitaal verstoppen in een afbeelding van een rode Golf, te plaatsen op de site van de Autotelegraaf. Die techniek heet steganografie; er zijn na 11-9 vermoedens geweest dat Al-Qaeda er gebruik van maakte. Uit een volstrekt onopvallend plaatje kon de boef de verlangde cijfers destilleren. Daarmee maakte hij thuis een pinpasje om het geld op te nemen.

Hij realiseerde zich dat de Autotelegraaf achteraf voor justitie zou kunnen nagaan vanaf welke ip-nummers (adressen van computers op internet) de pagina met de rode Golf was bekeken. Dat spoor zou, via zijn provider, bijna rechtstreeks naar hem hebben geleid. Dus gebruikte hij de anonymizer Surfola, een dienst die tegen betaling de ip-nummers van zijn klanten maskeert.

Schitterend verzonnen. Om esthetische redenen vind ik het bijna jammer dat Surfola de heilige beloften in zijn voorwaarden schond en de afperser bij de politie verklikte.

De volgende cybermisdaad zal nóg slimmer zijn geconstrueerd - of zou dat al gebeurd zijn? Je kunt met weinig moeite volstrekte en gegarandeerde anonimiteit bereiken. Een bibliotheek of internetcafé komt een eind in de richting, al voel je je daar natuurlijk kwetsbaar. Ogen in je rug, bewakingscamera's. Heterdaad is mogelijk.

Maar het kan nog beter. Met een laptop of pocket-pc voorzien van een draadloos netwerkkaartje vind je in Amsterdam zó een slecht beveiligd draadloos netwerk dat je internettoegang geeft (bij een onderzoek in Edinburgh in juli bleek tweederde van de draadloze netwerken niet beveiligd). Weliswaar sta je dan in de openlucht te klikken, maar zo opvallend is dat niet. De logfiles van de Autotelegraaf laten dan zien dat er is ingelogd vanaf het netwerk van bedrijf x, maar niemand weet door wie of vanaf welke plek binnen het bereik van het access point.

Zo zal de volgende afperser het doen. De vooruitgang hou je niet tegen.