Isidoor aan het woord

Herbert Blankesteijn

Mijn naam is Isidoor, en ik ben dood. Voluit heet ik Isidoor van Sevilla. Daar in Sevilla ben ik in het jaar 636 overleden na een leven waar ik het nu niet over wil hebben. In 1598, toen was ik al bijna 1000 jaar dood, ben ik heilig verklaard. Nu ben ik dus Sint Isidoor. Het is een vorm van erkenning, maar ik moet zeggen dat het wel lang heeft geduurd.

Als ik zo vrij mag zijn, het is altijd hetzelfde gezeur met de kerk. Verontschuldigingen voor het gesol met Galilei, excuses voor de rol van de kerk bij de vervolging van de Joden in de Tweede Wereldoorlog, het liefst laten ze er een paar honderd jaar overheen gaan.

Maar ik wil u niet lastig vallen met deze grote zaken. Met Kerst staat uw hoofd daar niet naar. Mag ik een kleine persoonlijke kwestie bespreken? Want ook met mijn bescheiden belangen wordt gesold. Sinds 1999 ben ik kandidaat voor de functie van patroonheilige der internetgebruikers. Dat is nu al drieëneenhalf jaar. Voor zover ik weet is daarover nog steeds niets beslist. In ieder geval heb ik nooit bericht ontvangen. Ik heb ook gezocht, op Catholic.org, Catholic-forum.com, Newadvent.org, domestic-church.com en niet te vergeten de site van het Vaticaan zelf, maar niets. Dan beweert Zijne Heiligheid de paus wel dat God het gehad heeft met de mensen, maar ik begin aardig genoeg te krijgen van Zijne … maar dat mag ik natuurlijk niet ... Enfin.

U zult zeggen, wat is drieëneenhalf jaar voor iemand die al bijna 1400 jaar dood is? Dat klopt, maar het wachten gaat vervelen en de tijd dringt. Er zijn meer dan 4000 heiligen en er komen er steeds meer bij, en patroonheilige word je niet zomaar. Er zijn namelijk maar zo'n 1500 posten. Ik doe verder alleen scholieren en studenten en die functie deel ik met 15 collega's! Het kan trouwens nog triester, want St. Narcissus en de apostel Marcus doen samen de insectenbeten. En je kunt ook eindigen als schutspatroon van de kruideniers, of van de begrafenisondernemers. Ach… En als je ziet wie er met mij in de race zijn voor de post internet… De aartsengel Gabriël is er een van, omdat hij boodschappen rondbrengt. Huh, alsof die niets beters te doen heeft. En een andere is Padre Pio, die is nota bene net dood. Laat-ie ergens stage gaan lopen.

Niet dat ik zelf geweldige antecedenten heb, daar wil ik eerlijk over zijn. Ik heb destijds de Etymologieën geschreven, een soort naslagwerk. Ja, dat is eigenlijk alles. Internet is ook een naslagwerk, zeggen ze dan. Nou, ik moet zeggen, in mijn werk kon je makkelijker vinden wat je zocht. Maar goed, je vindt natuurlijk nooit een heilige die ook maar iets met computers te maken heeft gehad tijdens zijn leven. Ook niet onder de levende bisschoppen en kardinalen trouwens. Vandaar misschien dat ze de knoop niet doorhakken. Ze hebben geen idee waarover het gaat.

Ach, misschien ben ik ouderwets. Ik heb hier aan deze zijde - voor u is dat natuurlijk gene zijde - nog een computercursus gevolgd, van de heer Turing (1912-1954). Knappe kop hoor, echt een aanwinst voor ons hier. Maar niet bepaald heilig, die Turing. Zelfmoordenaar, en bovendien een nicht van het zuiverste water, als ik zo vrij mag zijn. Hoewel dat in de kerk zelf intussen ook meer regel dan uitzondering schijnt te wezen…

Hoe dan ook, sinds die cursus kan ik de informatie over mijzelf op internet terugvinden. Het meest genant vind ik de gebeden. Ik heb er drie gevonden die serieus bedoeld lijken en die zijn, met permissie, zo wee als de pest. Bijvoorbeeld:

Help mij o Heer, ik ga straks online en heb uw kracht nodig. Behoed mij voor alles wat mij of mijn relatie met u kwaad zou kunnen berokkenen, bla, bla, bla. Nee, dan de gebeden tot mij, die bezoekers hebben gepost op de site Satirewire.com. De een vraagt om hel en verdoemenis voor de schrijvers van de Helpbestanden van Windows, de ander doet hetzelfde voor mensen die geen handleidingen lezen, en een derde vraagt om een intieme ontmoeting met Anna Kournikova. Niet allemaal even heilig, maar wel geestig, zal ik maar zeggen.

Welnu, veel meer heb ik niet op mijn hart. Ik log maar weer eens uit. Vrolijke dagen wens ik u, doe iets leuks, eet niet teveel en zit niet teveel achter de computer. En mocht u toevallig een hoge pief van de kerk tegenkomen, doe een goed woordje voor me. Zeg maar dat het niet veel langer moet duren. Anders stap ik over naar de Hervormde Kerk.