Het laatste idee tegen spam

Herbert Blankesteijn

Beet heeft inmiddels een paar keer geschreven over nieuwe ideeën om spam te onderdrukken: eerst een internationale database met kenmerken van spamberichten, de tweede keer een gedichtje dat als kenmerk fungeerde van gewenste mail. In het voorbijgaan zijn daarbij de mogelijkheden beschreven van andere manieren van spambestrijding, zoals filteren in het mailprogramma, en programma's als SpamBuster en MailWasher, die je een blik gunnen in je postbus nog voordat je de mail hebt opgehaald.

Maar nooit wil een anti-spammaatregel waterdicht zijn. Filteren werkt alleen op kenmerken van bekende spamverstuurders – en die blijven nooit lang hetzelfde. Mail verwijderen voordat ze is opgehaald kost meer tijd dan alles toch maar ophalen (en eventueel filteren). Als gewenste mail is gemerkt, moet je nog altijd kijken naar alle ongemerkte mail, omdat niet alles in die restgroep noodzakelijkerwijs spam is. Bedrijven die op een zwarte lijst belanden, kunnen daar bij de rechter bezwaar tegen maken, of ze veranderen gewoon hun identiteit.

Waar blijft de 'maar', vraagt de lezer zich af. Die komt nu. Het beste idee tegen spam tot op heden is op de markt gebracht door een klein bedrijf uit New Jersey in de VS, Digiportal. Zij verkopen een programma genaamd Choicemail, dat gegarandeerd alle ongewenste mail buiten houdt en gegarandeerd iedere bona fide correspondent in de gelegenheid stelt je te bereiken.

Hoe werkt dat wondermiddel? Choicemail gaat als het ware voor portier spelen, en maakt gebruik van een 'witte lijst'. Op die lijst komen in de eerste plaats de adressen die in het mailprogramma zijn opgeslagen. Tijdens het gebruik worden automatisch adressen toegevoegd waar de gebruiker een mail naar schrijft. Ook met de hand kunnen adressen worden toegevoegd.

Mail van een afzender die niet op de witte lijst staat, wordt door Choicemail buiten het zicht van de gebruiker gehouden, in een map geparkeerd, en er gaat een automatische reactie naar de afzender. Deze wordt naar een webpagina gestuurd waar hem eenmalig wordt gevraagd: wie bent u, wat is uw mailadres, en waarom wilt u met deze persoon corresponderen?

Het formulier wordt nu als mail naar de oorspronkelijke geadresseerde gestuurd (met Digiportal als afzender, dus de portier houdt de deur wijd open) ter beoordeling. Die kan nu beslissen of degene die het formulier heeft ingevuld, op de witte lijst mag. Zo ja, dan komt het mailtje waar het allemaal om was begonnen in de inbox. Het ritueel rond het formulier zal zich niet herhalen tenzij deze afzender van de witte lijst wordt verwijderd.

Het prachtige van het systeem is, dat het automatisme nu in het voordeel werkt van de ontvanger. Je krijgt niets van afzenders die je niet kent, tenzij ze de moeite nemen zich te introduceren – een normale, beleefde geste, die overigens nauwelijks tijd kost. Wie een goede reden heeft een ander te bereiken, zal daar geen probleem mee hebben. Alleen wie een half miljoen mails tegelijk verstuurt, begint daar niet aan. Mail die geparkeerd is en waarvoor geen ingevuld formulier wordt ontvangen, wordt door Choicemail na een paar dagen verwijderd, zonder dat de gebruiker ernaar hoeft te kijken. Ernaar kijken mág wel, maar dan moet je zelf de map even openen.

Choicemail (www.digiportal.com) elimineert niet het verschijnsel spam. Zolang dit geen standaardmethode is, blijft het aantrekkelijk voor duistere figuren om rommel naar alle windstreken te sturen. Het ligt voor de hand het op te nemen in ieder mailprogramma; wat dat betreft is het voor Digiportal te hopen dat ze octrooi hebben aangevraagd. Hoe dan ook zorgt het voor een echt, door de gebruiker zelf beheerd opt-insysteem: je krijgt alleen datgene waarom je hebt gevraagd.

(Dank aan Jan Benjamin voor de tip)

2 oktober 2002