Herbert Blankesteijn
Op de vakbeurs Cebit in Hannover heeft de Duitse KPN-dochter E-plus de
mobiele service i-mode geïntroduceerd. Nederland volgt half april. Abonnees van
E-plus kunnen nu al… ja, wat eigenlijk?
Wat biedt i-mode?
In elk geval beter beeld en geluid op de mobiele telefoon. Alle
i-modetoestellen hebben een kleurenschermpje. Ze kunnen echt geluid
voortbrengen - niet alleen bliepjes maar ook opgenomen geluid. Op het gebied
van ringtones is alles mogelijk. Een i-modetelefoon kan klinken als een
blaffende hond, als een oude bakelieten rinkelaar of als uw partner die
'Telefoon!' roept.
Hèt verkoopargument worden de diensten die deze audiovisuele kenmerken
gebruiken. Er zullen volop beltonen worden aangeboden, en Albert Heijn lanceert
een fotoservice die per sms waarschuwt als de afbeeldingen klaar zijn, en
desgewenst afbeeldingen laat zien. Andere Nederlandse aanbieders worden ANWB, Telegraaf, VI Planet Voetbal, BelBios, 9292 OV
reisinfo, TMF, Rabobank, Intermediair en Photoplay (spellen).
Wat kost dat?
De i-mode-klant moet op vele manieren tegelijk betalen. In Duitsland
kost een toestel EUR 250 mèt abonnement en EUR 449 zonder. Voor i-mode (op z'n
Engels uit te spreken) is een speciale telefoon nodig. Nu is in Europa alleen
de NEC n21i leverbaar; toestellen van Toshiba komen eraan.
Bovenop het gsm-abonnement komt een i-modeopslag van drie euro per
maand. Verder betaalt de abonnee voor de data die hij afneemt een eurocent per
kB. Plaatjes en geluiden worden dus relatief duur: een paar cent tot een paar
dubbeltjes per stuk. Bovendien betaalt de consument een tarief dat de aanbieder
van de betreffende dienst vaststelt. De helft van de sites is gratis, maar vaak
betaal je voor een plaatje, beltoon of routeinformatie behalve het
datatransport ('verzendkosten') ook het product zelf. Zo kost een beltoon
bijvoorbeeld 14 eurocent en het versturen van een e-mail (bijna geen data) 19
cent. Er zullen voorts diensten zijn die zelf een maandelijks abonnementstarief
in rekening brengen van maximaal twee euro. In Nederland zal het niet wezenlijk
anders zijn.
Hoe werkt i-mode?
De informatie van i-mode wordt aangeboden in een opmaaktaal, iHtml of
cHtml genaamd. Ter vergelijking: websites zijn geprogrammeerd in Html (hypertext
markup language) en de wap-informatie die met wap- of met de huidige
gprs-toestellen kan worden opgehaald is opgemaakt in Wml (wireless markup
language). iHtml staat wat mogelijkheden betreft tussen het ingewikkelde
Html en de uitgeklede variant Wml in. De bestaande gprs-toestellen zijn daarom
niet bruikbaar voor i-mode. Een gebruiker van i-mode kan zelf in iHtml een
'site' voor i-mode bouwen en zijn informatie aanbieden op het netwerk van KPN,
zonder dat dit geld kost.
Voor het transporteren van de data maakt i-mode gebruik van het
gprs-netwerk. Dat betekent dat de i-modeklant niet speciaal hoeft in te bellen
en geen tarief per minuut betaalt. In de toekomst kan i-mode ook gebruik maken
van het umts-netwerk, mocht dat tot stand komen. Doordat dat veel sneller is,
worden dan essentieel andere toepassingen mogelijk, zoals het streaming
vertonen van filmpjes.
Hoe zit i-mode zakelijk in elkaar?
KPN heeft een licentie van de uitvinder van i-mode, het Japanse NTT
Docomo. KPN mag een half jaar lang in Nederland, België en Duitsland als enige
i-mode aanbieden. De merknaam i-mode blijft de komende tien jaar voor KPN. KPN
heeft met een groot aantal aanbieders van informatie afspraken gemaakt. Deze
partners betalen aan KPN een percentage van hun opbrengst, bij wijze van
commissie. Omgekeerd krijgen deze bedrijven van KPN een deel van de revenuen
uit het dataverkeer dat ze teweegbrengen. De consument betaalt alles via de
rekening van KPN.
De andere mobiele providers hebben voorlopig het nakijken, maar kunnen
ook hun vingers niet branden. Wat zij ondernemen zal afhankelijk zijn van het
succes dat KPN met i-mode boekt.
Zal i-mode KPN er bovenop helpen?
In Japan is het een groot succes. NTT Docomo heeft er in drie jaar 30
miljoen abonnees mee gewonnen. Maar de Japanse situatie is anders: lange
reistijden in het openbaar vervoer, Japanse karakters die veel kunnen zeggen op
een klein scherm. Ook hadden Japanners nog nauwelijks internet op de pc toen
i-mode werd geïntroduceerd, en was er toentertijd geen gprs. KPN krijgt het
niet cadeau.