Waar het op staat (2)

Herbert Blankesteijn

Deze zomer heb ik een lange worsteling gevoerd met de vraag of ik beschikbaar moest zijn voor een staatssecretariaat. Ik zie het als mijn verantwoordelijkheid tegenover mijn lezers, uit te leggen waarom ik daarvan heb afgezien.

In het kort komt het erop neer dat ik de capaciteiten niet heb. Ik kan niet lang vergaderen, ben niet diplomatiek, en haat het lezen van saaie stukken (een mooie typering van het gemiddelde LPF-kamerlid, niet?). Ik heb verder nul bestuurlijke ervaring, en kijk dus wel uit in het openbaar op mijn gezicht te gaan. Zelfs voor het Kamerlidmaatschap bedank ik feestelijk.

Er moeten tienduizenden Nederlanders zijn geweest die, net als ik, zich hebben gerealiseerd dat ze het onder Pim Fortuyn ver konder schoppen, of na diens dood bij de LPF, maar die dat net als ik wijselijk niet hebben gedaan. Om als dilettant zo'n avontuur te ondernemen moet je aan pathologische zelfoverschatting lijden, of aan een volstrekt onvermogen je de politieke praktijk voor te stellen. Voor dat laatste lijkt me een vereiste dat je géén kranten leest.

Als klare taal zou helpen, hoorden we die wel vaker, schreef ik half mei bij de dood van Pim Fortuyn. Was dat nou zo'n revolutionair inzicht?

Allen: 'Mat Herben moet het doen.'

De Jong: 'De leden hebben niets te vertellen.'

Allen: 'Herben heeft het slecht gedaan, geef ons Harry Wijnschenk.'

Niemand: 'Hoogendijk heeft zijn zetel gekocht.'

Allen: 'Wijnschenk heeft het slecht gedaan.'

Wijnschenk: 'Heinsbroek moet politiek leider worden.'

Eberhard: 'Dikke xxx.'

Wijnschenk: 'Maas schuift vriendjes naar voren.'

Heinsbroek: 'Wat een nulverhaal.'

Wijnschenk: 'Bomhoff is onbetrouwbaar.'

Allen: 'Geef ons Mat Herben.'

Schaamteloze domheid, een minder klare kwalificatie schiet me zo gauw niet te binnen. Mensen van enig niveau pikte je er zo uit: die wisten hun mond te houden. Vic Bonke, Joao Varela, Harm Wiersma, op eerbiedige afstand gevolgd door Jim Janssen van Raay.

De LPF is herhaaldelijk gewezen op haar verantwoordelijkheid tegenover 1,6 miljoen kiezers. En de verantwoordelijkheid van die 1,6 miljoen kiezers dan? Alsof niet gewaarschuwd is voor het stemmen 'ter ere van Pim' op dat clubje, waarvan zelfs toen Pim nog leefde al duidelijk was dat het vol duistere figuren zat. Die kiezers lezen óók geen kranten, dat zal het zijn. En de verantwoordelijkheid van CDA en VVD, die willens en wetens met een incompetente club in zee zijn gegaan? Het is een nationaal misverstand dat een partij die is gegroeid, moet gaan regeren. In een democratie telt de parlementaire meerderheid - groei is iets voor de economie.

Het mooiste wat je ervan kunt zeggen is, dat we nu voorgoed van het gezeur af zijn. En van de illusie dat iedereen wel even het volk kan vertegenwoordigen, laat staan het land besturen.