Liever moeilijk

Herbert Blankesteijn

 

Het leuke van techniek is dat je dingen op een moeilijke manier kunt doen die ook makkelijk zouden kunnen. Stel je wilt muziek horen tijdens geestdodende bezigheden in huis, zoals stofzuigen en was ophangen. Makkelijk is dan: een draagbaar apparaat voor cd's, cassettes, minidisc of radiouitzendingen; zo kun je met een koptelefoon op je hoofd de trappen op en af.

 

Dat is dus geen uitdaging. Ik heb dat anders opgelost. Mijn standaard is het mp3-bestand. Met muziek in deze vorm kun je op een harde schijf van 40 GB 800 cd's kwijt; 800 uur muziek dus.

 

Mp3-bestanden komen over het algemeen mijn huis binnen via een notebook in mijn huiskamer: door downloaden van internet of kopiëren van audio-cd's. Dit gebeurt in de huiskamer omdat het iets is voor de vrije tijd. De opslag op de laptop is tijdelijk; een meer permanente plek vinden de mp3-tjes via het netwerk op de bureaucomputer in de werkkamer boven. Die heeft namelijk een grotere harde schijf. U merkt, overal is over nagedacht.

 

Als ik die muziek afspeel, hoef ik de bestanden niet weer terug te kopiëren naar de huiskamer. Ik kan mijn notebook bestanden ten gehore laten brengen die elders op het netwerk staan, en verwijs het afspeelprogramma dus naar de pc op de werkkamer. Zo vermijd ik een aantal tijdrovende muishandelingen en computerprocessen, en het lezen van de muziekinformatie via tien meter coaxkabel levert geen merkbare vertraging op in de weergave van de muziek, en ook geen kwaliteitsverlies - digitaal, nietwaar.

 

Uit de vrijetijdscomputer in de huiskamer komt nu een analoog geluidssignaal - maar nog geen geluid. De speakertjes van de laptop zijn uitgeschakeld en er gaat een draadje uit de geluidskaart naar de stereoinstallatie. Deze voorziet de huiskamer van een beter geluid dan de computer zou doen.

 

Wanneer ik elders in huis bezig ben, gaat de zwerftocht van de muziek nog even door. In de koptelefoonuitgang van de versterker steekt het snoer van het wandstation van de draadloze koptelefoon. De laatste etappe legt het geluid af in de vorm van een radiosignaal, van de hoek van de woonkamer naar de plek in huis waar ik bezig ben - bijvoorbeeld de werkkamer, waar ik al stofzuigend als het ware de songs uit mijn bureau-pc kan zien vertrekken voor een haastige zwerftocht langs trappen, voorbij kamers, dwars door muren, en via tal van apparaten, waarna ze in mijn koptelefoon weerklinken.

 

Een schatting onder het stofzuigen leert dat ik zo een slordige 8000 gulden aan apparatuur en een Watt of 400 aan elektrisch vermogen (20% van een elektrisch kacheltje) aan het werk hou, de stofzuiger niet meegerekend, om een liedje te laten klinken. Er zijn inmiddels ook draagbare apparaatjes met een 10 GB harddisk voor 200 uur muziek. Ik pieker nog over de vraag of dat makkelijker is, dus slechter, of moeilijker, dus beter.