IT-budget thuis
Herbert Blankesteijn
Begin juli heeft het Nibud de
resultaten gepubliceerd van een onderzoek naar de uitgaven van de minima. Een
van de kostenposten voor een hedendaags gezin is de pc. 'Om kinderen vroeg aan
een computer en internet te gewennen, wordt voor huishoudens met een kind vanaf
zes jaar een computer meegenomen,' staat in het rapport.
Ik wil het niet hebben over
de taalkundige tragikomedie in bovenstaand citaat. Ook niet over de noodzaak
voor jonge kinderen om te computeren - omwille van de discussie zal ik niet
zeuren. Het gaat mij om de core business van het Nibud: de begroting.
Een gezin met een
minimuminkomen heeft volgens het Nibud een pc nodig met een processor van 1,2
GHz, 'met grote harde schijf, cd-rom, rewriter, dvd, modem, standaard software,
e.d. De prijs is ca. € 1200,- incl. Btw.'
Wat ik zo merkwaardig vind,
is het feit dat het Nibud een nieuwe middenklasser bestelt voor een gezin met
een minimuminkomen. Wat is er mis met een tweedehandsje? Je kunt een dergelijk
bedrag wel begroten, maar ik wil er vergif op innemen dat een minimumgezin dat
zo'n bedrag beschikbaar heeft, het niet uitgeeft aan een nieuwe computer.
Vind ik nu dat gehakt goed
genoeg is voor de minima, of dat ze hun geld toch maar uitgeven in
Torremolinos? Geen idee of ik dat vind, maar daar gaat het niet om. Het gaat
hierom: ik heb zelf niet eens een processor nodig van 1,2 GHz. Het ontgaat mij
volstrekt waarom voor een gezin met een kind van zes of twaalf jaar, een
rewriter en een dvd-speler (én een cd-romspeler?) eerste levensbehoeften zouden
zijn. En ik weet dat voor alle standaard bezigheden op de computer, ook die van
volwassenen, een processor van 200 MHz voldoende is. Kijk maar naar de
systeemeisen op de dozen van software in de winkel. De meeste basisscholen
hebben zelf dergelijke hardware. Zo'n pc kost tweedehands ongeveer 250 euro. Ik
schat de minima slimmer in dan het Nibud, en denk dat je ze op die mogelijkheid
niet eens hoeft te wijzen.
Kostelijk is ook de
berekening over internetten. Kinderen tussen zes en twaalf jaar internetten volgens
het Nibud een half uur per dag, en vanaf twaalf jaar een uur. Elke dag! Dat is
meer dan een volledig etmaal per maand! Zou een minimumvader of -moeder dan
niet de stekker eruit trekken? Ik ken heel wat kinderen onder de twaalf, en die
internetten helemáál niet. Geen interesse, of het mag niet, of allebei.
Het Nibud komt zo tot
computerkosten tussen de 40 en 55 euro per maand, en jammert in de publiciteit
dat minima 'honderden euro's' tekort komen. Ik denk dan hetzelfde wat lezers
van een krant soms verzuchten: als het gedeelte dat ik kan beoordelen al zo
rammelt, hoe zal het dan zijn met de rest?