Barlow sucks

Herbert Blankesteijn

 

Opeens kwam ik zijn naam weer tegen: John Perry Barlow, een man met verschillende beroemde hoedanigheden. Hij is internetpionier en propagandist van het gebruik van digitale technologie voor de vrijheid. En hij was lang geleden een van de tekstschrijvers van The Grateful Dead. Omdat geen journalist ooit vergeet het laatste te vermelden, en ik een liefhebber ben van The Dead (ik schrijf dit met geitenwollen sokken aan mijn voeten), heb ik het nagekeken. Barlow heeft van de bijna 150 nummers van The Grateful Dead die ik kon vinden er 25 van tekst voorzien. Een mooi oeuvre, maar geen gezichtsbepalend aandeel.

 

Barlow is ontegenzeggelijk een belangrijke figuur. Zo had hij al vroeg door dat cyberspace iets belangrijks was. Hij spant zich nu in voor technologische ontwikkeling van de Derde Wereld. Hij vindt dat information wants to be free en publiceert zijn teksten gratis op zijn site. Bijvoorbeeld, naast zijn songteksten, een vermakelijke Declaration of the Independence of Cyberspace (http://www.eff.org/~barlow/).

 

De eerste keer dat ik Barlow in de krant tegenkwam was een jaar of zeven geleden, toen internet iets nieuws was. Hij beweerde zonder blikken of blozen dat door internet wetten hun langste tijd gehad hadden. Vorige maand verscheen hij bij een debat in San Jose over de Digital Millennium Copyright Act (DMCA). Deze wet verbiedt het verspreiden van trucs om auteursrecht te schenden, en kan in extreme gevallen consumenten beletten voor zichzelf een reservekopietje te maken van een aanschaf. Het is een van de vele wetten die juist zijn ontstaan door de nieuwe technologieën (in ons land bijvoorbeeld de wet Computercriminaliteit en de Telecomwet) dus Barlow stond middenin zijn eigen ongelijk.

 

Over de DMCA sprak Barlow volgens ZDNet de volgende teksten: 'It sucks,' 'It's unconstitutional,' en 'Information does want to be free; that's how the human mind works.'

 

Ik neem aan dat deze Sylvester Stallone-stijl op het conto komt van de journalist en dat Barlow genuanceerder is geweest. Maar zeker is dat informatie geen wil heeft. Mensen wel, en die willen tegenstrijdige dingen. Programmeurs bijvoorbeeld beginnen vaak hun werk weg te geven, uit idealisme of om zich in de kijker te spelen. Vroeg of laat gaan ze geld vragen, omdat ze nu eenmaal moeten leven. Sommige doen dat niet; die hebben bijvoorbeeld een baan en programmeren in hun vrije tijd. Helaas kan dat moeilijk de norm zijn. Barlow heeft makkelijk praten, die heeft zijn royalties al binnen.

 

The Grateful Dead heeft nooit moeilijk gedaan over het kopiëren van zijn muziek. Het opnemen van concerten werd aangemoedigd. Barlow weet blijkbaar niet dat het in het digitale tijdperk de band te gortig is geworden. Anderhalf jaar geleden hoorde ik dat The Dead een gespecialiseerd advocatenkantoor op internet laat zoeken naar illegaal aanbod en zo nodig een beroep doet op de DMCA om dit te laten verwijderen. People want free information. That sucks.