St. Isidoor, uw schutspatroon

Herbert Blankesteijn

Mijn naam is Isidoor, en ik ben dood. Voluit heet ik Isidoor van Sevilla. Daar in Sevilla ben ik in het jaar 636 overleden na een leven dat er hier niet toe doet. In 1598, toen was ik al bijna 1000 jaar dood, ben ik heilig verklaard. Nu ben ik dus Sint Isidoor. Het is een vorm van erkenning, maar ik moet zeggen dat het wel lang heeft geduurd.

Als ik zo vrij mag zijn, het is altijd hetzelfde gezeur met de kerk. Verontschuldigingen voor het gesol met Galilei, excuses voor de rol van de kerk bij de vervolging van de Joden in de Tweede Wereldoorlog, het liefst laten ze er een paar honderd jaar overheen gaan.

Ook met mijn bescheiden belangen wordt gesold. Sinds 1999 ben ik kandidaat voor de functie van patroonheilige der internetgebruikers. Voor zover ik weet is daarover nog steeds niets beslist. In ieder geval heb ik nooit bericht ontvangen. Ik heb ook gezocht, op Catholic.org, Catholic-forum.com, Newadvent.org, Domestic-church.com en niet te vergeten de site van het Vaticaan zelf, maar niets. Dan beweert Zijne Heiligheid de paus wel dat God het gehad heeft met de mensen, maar ik begin aardig genoeg te krijgen van Zijne … maar dat mag ik natuurlijk niet ... Enfin.

Huiskamervraag: Kan iemand Isidoor uit de martelende onzekerheid helpen? Ik, Herbert, heb er niets definitiefs over kunnen vinden.

U zult zeggen, wat is drieëneenhalf jaar voor iemand die al bijna 1400 jaar dood is? Wel, het wachten gaat vervelen en de tijd dringt. Er zijn meer dan 4000 heiligen en er komen er steeds meer bij, en er zijn maar zo'n 1500 posten. Ik doe verder alleen scholieren en studenten en die functie deel ik met 15 collega's! Het kan trouwens nog triester, want St. Narcissus en de apostel Marcus doen samen de insectenbeten. En je kunt ook eindigen als schutspatroon van de kruideniers, of van de begrafenisondernemers. Ach… En als je ziet wie er met mij in de race zijn voor de post internet… De aartsengel Gabriël is er een van, omdat hij boodschappen rondbrengt. Huh, alsof die niets beters te doen heeft. En een andere schijnt Padre Pio te zijn, die is nota bene net dood. Laat-ie ergens stage gaan lopen.

Niet dat ik zelf geweldige antecedenten heb, daar wil ik eerlijk over zijn. Ik heb destijds de Etymologieën geschreven, een soort naslagwerk. Internet is ook een naslagwerk, zeggen ze dan. Maar goed, je vindt natuurlijk nooit een heilige die ook maar iets met computers te maken heeft gehad tijdens zijn leven. Ook niet onder de levende bisschoppen en kardinalen trouwens. Vandaar misschien dat het lang duurt. Ze hebben geen idee waarover het gaat.

Dat gold tot voor kort ook voor mij, hoor. Ik heb hier aan deze zijde - voor u is dat natuurlijk gene zijde - nog een computercursus gevolgd, van de heer Turing (1912-1954). Knappe kop, echt een aanwinst voor ons hier. Maar niet bepaald heilig, die Turing. Zelfmoordenaar, en bovendien een nicht, als ik zo vrij mag zijn. Hoewel dat in de kerk zelf intussen meer regel dan uitzondering schijnt te wezen…

Hoe dan ook, sinds die cursus kan ik de informatie over mijzelf op internet terugvinden. Het meest gênant vind ik de gebeden. Ik heb er drie gevonden die serieus bedoeld lijken en die zijn, met permissie, zo wee als de pest. Bijvoorbeeld:

Help mij o Heer, ik ga straks online en heb uw kracht nodig. Behoed mij voor alles wat mij of mijn relatie met u kwaad zou kunnen berokkenen, bla, bla, bla. Nee, dan de gebeden tot mij, die bezoekers hebben gepost op de site Satirewire.com. De een vraagt om hel en verdoemenis voor de schrijvers van de Helpbestanden van Windows, de ander doet hetzelfde voor mensen die geen handleidingen lezen, weer iemand anders bidt om te worden behoed voor blauwe schermen en een vierde vraagt om een intieme ontmoeting met Anna Kournikova. Niet allemaal even heilig, maar wel geestig, zal ik maar zeggen.

Welnu, daar zal ik het bij laten. Vrolijke dagen wens ik u, doe iets leuks, eet niet teveel en zit niet teveel achter de computer. En mocht u toevallig een hoge pief van de kerk tegenkomen, doe een goed woordje voor me. Zeg maar dat het niet veel langer moet duren. Anders volg ik het voorbeeld van die negermevrouw en stap ik over naar de concurrent. Naar de Protestanten misschien, of voor mijn part naar de Islam. Dat lijkt me een fijne, tolerante Kerstgedachte.

Deze hartekreet van Isidoor wordt op Eerste Kerstdag uitgesproken in het radioprogramma Telescoop en staat daarna online op www.telescoop.nl.