En dan nu de Postbank

Herbert Blankesteijn

 

Zou het nou aan mij liggen? Is het mijn noodlot om telkens in zee te gaan met bedrijven die hun zaakjes niet voor elkaar hebben? Of maken álle bedrijven er een potje van?

 

Huiskamervraag 1: Kom meteen maar vast met andere bedrijven die er qua internet een puinhoop van maken.

 

De Postbank heeft niet de reputatie van een voorlijke instelling op het gebied van nieuwe technieken. Van de girotel-software verscheen pas een Windows 3.1-versie toen de rest van de wereld al overstapte op Windows 95. Internetbankieren heeft de Postbank pas ingevoerd toen de Rabobank het pad had geëffend.

 

Ik had het dus kunnen weten. Maar ja, klant van een bank word je min of meer door geboorte, dus toen ik doorkreeg wat de Postbank qua computertechnologie voorstelt, was het te laat. Overstapen is veel teveel moeite, en nu zeker. Want nu girotel en internetbankier ik óók bij de Postbank. Wéér meer troep om achter me op te ruimen als ik wil vertrekken.

 

Een mooi voorbeeld van de achterlijkheid van de Postbank vind je bij de beveiliging van girotel. Bij Robeco krijg je een schuifkaartje op creditcardformaat waarmee je beveiligingscodes genereert. Bij de Rabobank komen zulke codes uit een rekenmachine-achtig apparaatje. Bij de Postbank daarentegen krijg je per post een vel papier met honderd zescijferige getallen. Bij elke transactie moet je zo'n getal intikken; als alle getallen zijn gebruikt krijg je een nieuw vel toegestuurd. Als extra beveiliging zijn de cijfers op dat papier zo gedrukt dat ze langzaam vervagen, dus de bank adviseert dat je er eerst een kopie van maakt. Hi-tech!

 

Een tijdje geleden ben ik gaan internetsparen, omdat dat de hoogste rente oplevert. De site van de Postbank is een catastrofe. De procedure om een storting te doen op je internetspaarrekening is als volgt:

 

Intikken www.postbank.nl -- 30 seconden wachten (bij 52kbps verbinding).

Klikken op 'Inloggen' -- 15 seconden wachten.

Klikken op 'Internet Bankieren, Inloggen' -- 40 seconden wachten.

Gebruikersnaam en wachtwoord invoeren.

Klikken op 'Inloggen' (derde keer!) -- 20 seconden wachten.

Klikken op Postbank Internetsparen -- 35 seconden wachten.

Klikken op Internetsparen (goed verstopt!) -- 20 seconden wachten.

 

En dan kun je eindelijk een getal voor je inleg intikken. Drie keer klikken op 'Inloggen' en twee keer op 'Internetsparen', zou dat nou niet handiger kunnen? Al met al heb je bijna drie minuten pure wachttijd, voor pagina's die, zoals de achterkant van een envelop leert, tot een kwart MB groot zijn! Ik weet niet wat de Postbank in gedachten heeft gehad bij het ontwerpen van deze site, maar de klant is het beslist niet geweest.

 

Internetsparen is bij de Postbank overigens iets heel anders dan girotellen. Je kunt via girotel (ik gebruik zelf graag de offline versie) elke denkbare spaar- of effectenrekening vullen of leeghalen, maar niet je internetspaarrekening. 'Dat is een ander loket,' hoor ik Ome Gerrit de Postduif zeggen, en daarvoor moet je apart naar die site.

 

Girotellen doe ik dus voor alles behalve internetsparen. Bij voorkeur 's avonds, want gedurende kantooruren doe ik andere dingen. Geeft niet, computers zijn geduldig en altijd paraat.

 

O ja? Niet bij de Postbank! Verschillende keren is het me intussen overkomen dat ik alle transacties had voorbereid, wilde inloggen om de gegevens over te seinen, en de mededeling kreeg: 'De computer van de Postbank is na elf uur 's avonds gesloten.'

 

Fantastisch. De Postbank heeft een computer die nachtrust nodig heeft. Of die een CAO respecteert. Misschien zijn ze wel veel geavanceerder dan we denken. Of misschien heeft de Postbank in het diepste geheim nog altijd ergens honderdduizend klerkjes tewerkgesteld, die mijn computer-output in dikke boeken schrijven.