IT-budget thuis

Herbert Blankesteijn

Begin juli heeft het Nibud de resultaten gepubliceerd van een onderzoek naar de uitgaven van de minima. Een van de kostenposten voor een hedendaags gezin is de pc. 'Om kinderen vroeg aan een computer en internet te gewennen, wordt voor huishoudens met een kind vanaf zes jaar een computer meegenomen,' staat in het rapport.

Ik wil het niet hebben over de taalkundige tragikomedie in bovenstaand citaat. Ook niet over de noodzaak voor jonge kinderen om te computeren - omwille van de discussie zal ik niet zeuren. Het gaat mij om de core business van het Nibud: de begroting.

Een gezin met een minimuminkomen heeft volgens het Nibud een pc nodig met een processor van 1,2 GHz, 'met grote harde schijf, cd-rom, rewriter, dvd, modem, standaard software, e.d. De prijs is ca. € 1200,- incl. Btw.'

Wat ik zo merkwaardig vind, is het feit dat het Nibud een nieuwe middenklasser bestelt voor een gezin met een minimuminkomen. Wat is er mis met een tweedehandsje? Je kunt een dergelijk bedrag wel begroten, maar ik wil er vergif op innemen dat een minimumgezin dat zo'n bedrag beschikbaar heeft, het niet uitgeeft aan een nieuwe computer.

Vind ik nu dat gehakt goed genoeg is voor de minima, of dat ze hun geld toch maar uitgeven in Torremolinos? Geen idee of ik dat vind, maar daar gaat het niet om. Het gaat hierom: ik heb zelf niet eens een processor nodig van 1,2 GHz. Het ontgaat mij volstrekt waarom voor een gezin met een kind van zes of twaalf jaar, een rewriter en een dvd-speler (én een cd-romspeler?) eerste levensbehoeften zouden zijn. En ik weet dat voor alle standaard bezigheden op de computer, ook die van volwassenen, een processor van 200 MHz voldoende is. Kijk maar naar de systeemeisen op de dozen van software in de winkel. De meeste basisscholen hebben zelf dergelijke hardware. Zo'n pc kost tweedehands ongeveer 250 euro. Ik schat de minima slimmer in dan het Nibud, en denk dat je ze op die mogelijkheid niet eens hoeft te wijzen.

Huiskamervraag 1: Wat is volgens jou de eenvoudigste computer die bruikbaar is voor gezinstoepassingen (laten we zeggen alles behalve zwaar gamen)?

Kostelijk is ook de berekening over internetten. Kinderen tussen zes en twaalf jaar internetten volgens het Nibud een half uur per dag, en vanaf twaalf jaar een uur. Elke dag! Dat is meer dan een volledig etmaal per maand! Zou een minimumvader of -moeder dan niet de stekker eruit trekken? Ik ken heel wat kinderen onder de twaalf, en die internetten helemáál niet. Geen interesse, of het mag niet, of allebei.

Huiskamervraag 2: Hoeveel internetten is redelijk voor opgroeiende kinderen?

Het Nibud komt zo tot computerkosten tussen de 40 en 55 euro per maand, en jammert in de publiciteit dat minima 'honderden euro's' tekort komen. Ik denk dan hetzelfde wat lezers van een krant soms verzuchten: als het gedeelte dat ik kan beoordelen al zo rammelt, hoe zal het dan zijn met de rest?

Deze column verschijnt ook in het weekblad Intermediair