Wap valt helemaal niet tegen

Herbert Blankesteijn

 

Na mijn recente ervaringen met i-mode [Wie gaat met de i-mode mee] en mobiel internet met een pocket-pc [Vestzakcomputer en gsm] ben ik maar eens gaan wappen. Dat is net zoiets als teruggaan naar een bakfiets, na proefritten in een BMW en een Audi.

 

Dat zit zo. Als journalist kan ik vrij makkelijk allerlei noviteiten proberen. Ik krijg gadgets te leen zoveel ik wil, en ik kan ermee werken zonder dat ik de kosten per minuut of per MB zelf hoef te betalen. Het is niet verbazend dat de duurste producten dan het prettigst blijken te werken en het meest begerenswaardig zijn. Dat schrijf ik dan eerlijk op, maar ik waarschuw wel voor de valkuil van de maandelijkse kosten.

 

Als privépersoon luister ik goed naar mijn eigen adviezen. Ik neem geen gsm-abonnement van 60 euro per maand plus een data-abonnement va 48 euro per maand om dan een mobiel gsm-zakpeeceetje te mogen kopen voor 'slechts' 499 euro, hoe geweldig de surfervaring ook geweest is. Ik heb er toch al grote moeite mee om rond te lopen met zo'n duur geval in mijn zak. Mobiele telefoons en organizers laat ik op de grond vallen, ik raak ze kwijt, en als ik dat niet zelf doe helpen dieven me er wel vanaf.

 

In [United Consumers] heb ik beschreven hoe ik een gprs-toestel op de kop heb kunnen tikken voor nog geen 100 euro. Sinds dat ding hier is gearriveerd ben ik energiek aan het wappen geslagen. En eerlijk gezegd bevalt me dat wel.

 

Huiskamervraag 1: Wie heeft er wap-ervaringen? Vertel!

 

Wap is gruwelijk de mist ingegaan doordat het in 1999 is geïntroduceerd terwijl de verbindingen rampzalig langzaam waren, terwijl er per minuut moest worden betaald, en terwijl er niet eens telefoons konden worden geleverd (Where Are the Phones?). Sinds vorig jaar gprs is ingevoerd zijn deze bezwaren alle drie ondervangen. Er zijn gprs-toestellen in overvloed; je betaalt per kB. De verbindingen zijn krap bemeten voor webpagina's, maar voor wap-pagina's nét snel genoeg.

 

En nu moet ik even man en paard noemen.  Wat wap voor mij aantrekkelijk maakt, is het feit dat mijn provider, Ben, een creatieve vorm heeft bedacht voor abonnees die op hun hoede zijn. In tegenstelling tot wat Ben zelf beweert rammelt hun netwerk als een ouwe bakelieten telefoon, maar slimme abonnementsvormen bedenken kunnen ze. Ik betaal namelijk géén gprs-abonnementskosten bovenop mijn gsm-abonnement, en krijg alleen een rekening voor elke bij mij afgeleverde kB. Dat kost 2,9 eurocent per kB, dus 29 euro per MB, terwijl een abonnement 5 euro per MB zou kosten. Maar zolang ik minder gebruik dan 172 kB in een maand, ben ik voordelig uit. Zodra ik aan mijn rekeningen zie dat ik daar bovenuit kom, kan ik altijd nog overstappen.

 

Daar ziet het niet naar uit. Verkeersinformatie opvragen kost elf klikken, een halve minuut aan tijd, en 505 bytes. Tenminste, via een bookmark in mijn eigen toestel; doe je hetzelfde via de wap-homepage van Ben dan kost het tweemaal zoveel klikken, vier keer zoveel tijd en tienmaal zoveel bytes. Verkeer, weer, een treinreis plannen, een telefoonnummer opvragen, veel meer hoef ik niet met wap. Als ik een paar keer per week inlog zal het veel zijn. Veel meer dan enkele tientallen kB per maand denk ik niet te scoren.

 

Huiskamervraag 2: Wie heeft er tips voor goede wapsites? Geen verwijzingen naar lijsten graag, maar directe, concrete voorbeelden.

 

Denk niet dat ik de nadelen vergeten ben. Het kleine schermpje is natuurlijk naadje, en de toetsen van een telefoon blijven een groot bezwaar. Mailen via gprs-wap laat ik wel uit mijn hoofd. Moppen, horoscopen, dank u feestelijk. Op een bakfiets maak je geen plezierritjes; je gebruikt hem als het echt nodig is.