Wap valt helemaal niet tegen
Herbert Blankesteijn
Na mijn recente ervaringen
met i-mode [Wie gaat met de i-mode mee] en mobiel internet met een pocket-pc
[Vestzakcomputer en gsm] ben ik maar eens gaan wappen. Dat is net zoiets als
teruggaan naar een bakfiets, na proefritten in een BMW en een Audi.
Dat zit zo. Als journalist
kan ik vrij makkelijk allerlei noviteiten proberen. Ik krijg gadgets te leen
zoveel ik wil, en ik kan ermee werken zonder dat ik de kosten per minuut of per
MB zelf hoef te betalen. Het is niet verbazend dat de duurste producten dan het
prettigst blijken te werken en het meest begerenswaardig zijn. Dat schrijf ik
dan eerlijk op, maar ik waarschuw wel voor de valkuil van de maandelijkse
kosten.
Als privépersoon luister ik
goed naar mijn eigen adviezen. Ik neem geen gsm-abonnement van 60 euro per
maand plus een data-abonnement va 48 euro per maand om dan een mobiel
gsm-zakpeeceetje te mogen kopen voor 'slechts' 499 euro, hoe geweldig de
surfervaring ook geweest is. Ik heb er toch al grote moeite mee om rond te
lopen met zo'n duur geval in mijn zak. Mobiele telefoons en organizers laat ik
op de grond vallen, ik raak ze kwijt, en als ik dat niet zelf doe helpen dieven
me er wel vanaf.
In [United Consumers] heb ik
beschreven hoe ik een gprs-toestel op de kop heb kunnen tikken voor nog geen 100
euro. Sinds dat ding hier is gearriveerd ben ik energiek aan het wappen
geslagen. En eerlijk gezegd bevalt me dat wel.
Huiskamervraag 1: Wie
heeft er wap-ervaringen? Vertel!
Wap is gruwelijk de mist
ingegaan doordat het in 1999 is geïntroduceerd terwijl de verbindingen
rampzalig langzaam waren, terwijl er per minuut moest worden betaald, en
terwijl er niet eens telefoons konden worden geleverd (Where Are the Phones?).
Sinds vorig jaar gprs is ingevoerd zijn deze bezwaren alle drie ondervangen. Er
zijn gprs-toestellen in overvloed; je betaalt per kB. De verbindingen zijn krap
bemeten voor webpagina's, maar voor wap-pagina's nét snel genoeg.
En nu moet ik even man en
paard noemen. Wat wap voor mij
aantrekkelijk maakt, is het feit dat mijn provider, Ben, een creatieve vorm
heeft bedacht voor abonnees die op hun hoede zijn. In tegenstelling tot wat Ben
zelf beweert rammelt hun netwerk als een ouwe bakelieten telefoon, maar slimme
abonnementsvormen bedenken kunnen ze. Ik betaal namelijk géén gprs-abonnementskosten
bovenop mijn gsm-abonnement, en krijg alleen een rekening voor elke bij mij
afgeleverde kB. Dat kost 2,9 eurocent per kB, dus 29 euro per MB, terwijl een
abonnement 5 euro per MB zou kosten. Maar zolang ik minder gebruik dan 172 kB
in een maand, ben ik voordelig uit. Zodra ik aan mijn rekeningen zie dat ik
daar bovenuit kom, kan ik altijd nog overstappen.
Daar ziet het niet naar uit.
Verkeersinformatie opvragen kost elf klikken, een halve minuut aan tijd, en 505
bytes. Tenminste, via een bookmark in mijn eigen toestel; doe je hetzelfde via
de wap-homepage van Ben dan kost het tweemaal zoveel klikken, vier keer zoveel
tijd en tienmaal zoveel bytes. Verkeer, weer, een treinreis plannen, een
telefoonnummer opvragen, veel meer hoef ik niet met wap. Als ik een paar keer
per week inlog zal het veel zijn. Veel meer dan enkele tientallen kB per maand
denk ik niet te scoren.
Huiskamervraag 2: Wie
heeft er tips voor goede wapsites? Geen verwijzingen naar lijsten graag, maar
directe, concrete voorbeelden.
Denk niet dat ik de nadelen
vergeten ben. Het kleine schermpje is natuurlijk naadje, en de toetsen van een
telefoon blijven een groot bezwaar. Mailen via gprs-wap laat ik wel uit mijn
hoofd. Moppen, horoscopen, dank u feestelijk. Op een bakfiets maak je geen plezierritjes;
je gebruikt hem als het echt nodig is.