Geachte rector,
Herbert Blankesteijn
Sinds mijn kinderen op de middelbare school zitten heb ik gemakzuchtig
toegelaten dat ze werkstukken downloaden en op school inleveren als hun eigen
werk. Ik ging ervan uit - hoopte - dat ze vroeg of laat tegen de lamp zouden
lopen, maar dat is nooit gebeurd.
Tot nu toe dacht ik dat ze zo toch het een en ander zouden opsteken:
zoeken op internet, opnieuw opmaken van andermans tekst. Ik nam aan dat ze in
elk geval zouden lezen wat ze inleverden en daar wat van zouden absorberen.
Verder verwachtte ik dat leraren alert zouden zijn op vormen van plagiaat en zo
tenminste enig herschrijven zouden afdwingen. Mijn zoon, door ervaring
gelouterd, stelt lachend dat alleen de lay-out van een werkstuk wordt
beoordeeld (een klasgenoot durfde zelfs een werkstuk in het Engels in te
leveren). Daar besteedt hij dus wat tijd aan, en inderdaad haalt hij prima
cijfers. Het is niet bewezen dat leraren de werkstukken lezen; waarom zou de
leerling dat dan doen?
De druppel was voor mij de ontdekking dat mijn dochter zelfs het zoeken,
downloaden en opmaken delegeerde aan mijn zoon, die graag laat zien hoe goed
hij daarin is. Daarop aangesproken hield ze vol dat ze naast het paardrijden en
kijken naar MTV en GTST te weinig tijd had voor eigen inspanningen, dus dat ze
helaas geen keus had.
Nu wordt er bij mij niet meer gedownload. Omdat ik geen controle heb
over wat mijn kinderen bij klasgenoten thuis, of op school, kunnen doen,
verwacht ik dat u van nu af aan ook wat doet. Op 16 mei schreef Intermediair
over software voor detectie van plagiaat genaamd Essay Verification
Engine. Een eenvoudige zoekopdracht onthult massa's organisaties,
bedrijven, sites en programma's die hierop zijn gericht: Plagiarism.org,
Plagiarism.com, D-integrity.com, Turnitin.com, Copycatch.com, Integriguard.com,
WordCheck, Glatt Plagiarism Program, HowOriginal.com, FindSame.com, PlagiServe.
Sommige daarvan zijn gericht opacademisch plagiaat, maar minstens een handvol
levert software die u kunt gebruiken. Als dat teveel geld kost kunt u een
aantal low-tech maatregelen overwegen:
= Laat leraren de ingeleverde werkstukken lezen. Als daarvoor de tijd
ontbreekt, verminder dan het aantal opdrachten voor werkstukken. Zo leren de
kinderen toch niets en u lijdt gezichtsverlies bij de ouders.
= Stel elke leerling mondeling enkele vragen over de inhoud, en
eventueel over verdacht woordgebruik en dito zinsconstructies. Ook hier geldt:
als daarvoor geen tijd is, is het maken van werkstukken niet zinvol.
= Laat leerlingen niet zelf het onderwerp van hun opdracht kiezen. Als
er keus is uit drie of vier onderwerpen, hebben leerlingen voldoende vrijheid
en vallen gelijkenissen makkelijk op.
= Bestraf fraude streng. Op het ogenblik genieten uw leraren en u het respect van een vuilniszak.
Het is niet zo moeilijk, je moet het alleen willen. Net als het maken
van een werkstuk.
Dit stuk verschijnt ook in het weekblad Intermediair.