Wie gaat met de i-mode mee?

Herbert Blankesteijn

Donderdag 4 april is een grote dag. Dan lanceert KPN Telecom in Nederland i-mode: het nieuwe mobiele bellen, het nieuwe mobiele internetten en het nieuwe mobiele geld verdienen. Of: het nieuwe mobiele geld uitgeven, als je consument bent. I-mode is een succes in Japan en is in Europa vorige maand geïntroduceerd in Duitsland, door KPN-dochter E-plus. KPN hoopt er net zo’n klapper mee te maken als NTT Docomo, de Japanse uitvinder.

Even de stamboom langs van de mobiele telefoons tot nu toe: Analoog, gsm, gprs, i-mode. Bij analoge mobiele telefonie bepaalde de signaalsterkte het volume van je gesprek. Dat is verleden tijd. Het digitale gsm berekent uit enen en nullen hoe je gesprekspartner moet klinken. Minder storingsgevoelig, maar stukken van een gesprek, of de hele verbinding, kunnen wegvallen als de signaalsterkte onvoldoende is. Gezellig naar elkaar schreeuwen via een piepende, ruisende lijn is er met gsm niet bij. Digitaal is één of nul: het geluid is goed of het is er helemaal niet.

De gedachte aan mobiel internetten ligt wel voor de hand. Als je kunt internetten via een gewone telefoonlijn, kun je het vast ook via een draadloze verbinding. En als internet een succes is, en mobiel bellen ook, dan is het denkbaar dat er voor mobiel internetten een markt is.

Dat is begonnen met WAP via gsm. Achteraf is het makkelijk om te voorspellen dat dat niks kon worden: het was te duur, te moeilijk, te langzaam, te slecht. Het was te duur omdat je per minuut betaalde. Moeilijk vanwege de instellingen, het gepriegel met knopjes, en het veel te kleine scherm. Langzaam – het wás gewoon langzaam. En slecht was het aanbod van informatie.

Het sympathieke van gprs is: het is pakketgeschakeld. Je deelt je dataverbinding met andere mobiele internetters. Je betaalt niet per minuut maar per kB en het is daardoor zo duur als je zelf wilt. Via gprs benader je aangepaste delen van internet, en dat betekent dat het bezoek aan sites meestal niets kost. Maar moeilijk, langzaam en slecht is het nog steeds. Gprs is een gevecht met instellingen, met een veel te klein scherm, met te weinig te kleine knoppen en met zoekmachines die niets vinden. Verwende internetters houden dat niet vol.

Huiskamervraag 1: Wie heeft er ervaring met gprs en/of WAP?

I-mode-toestellen hebben iets grotere schermen in kleur, dus dat is minder slecht. De geluidskwaliteit is beter, maar dat geldt vooral de ringtones waarbij dat helemaal niet belangrijk is. Het toetsenbord blijft ellendig. I-mode maakt gebruik van gprs, dus kan niet sneller zijn. Als er plaatjes of geluiden worden verstuurd, zal dat heel traag gaan. I-mode is een grotendeels gecontroleerd, gesloten netwerk, te vergelijken met HetNet in de beginfase, of met Compuserve. Dat kan betekenen dat de informatie beter is, maar ik ben bang dat het vooral betekent dat je zult moeten betalen, ook voor informatie die helemaal niet beter is dan informatie die je ook gratis kunt krijgen via het gewone internet.

Dus terwijl kaal gprs-en moeilijk, langzaam en slecht is, verwacht ik dat i-mode duur en langzaam is, en waarschijnlijk ook moeilijk en slecht.

Huiskamervraag 2: Wat zijn jullie verwachtingen voor i-mode?

Pas vooral op voor de tarieven. Bij i-mode heb je een gsm-abonnement nodig bij KPN. Dat is niet de goedkoopste aanbieder. Vervolgens een toestel van minstens 150 euro. Dan een i-modetarief van drie euro per maand. Vervolgens betaal je een cent per kilobyte verzendkosten, en vaak zijn er bovendien kosten per product, zoals een paar dubbeltjes voor een mail en een paar dubbeltjes voor een ringtone. Tenslotte zijn er i-modesites die zelf abonnementsgeld in rekening brengen, tot twee euro per maand per site. Je bent er zelf bij, maar het kan snel uit de hand lopen en je merkt het pas aan het eind van de maand.

Waarom is i-mode in Japan een succes? Er was weinig internet, geen gprs-internet, hoge tarieven voor vaste telefonie, lange reistijden in het openbaar vervoer, en Japanse karakters die veel handiger zijn op een klein scherm. Dat is allemaal anders in Nederland, waar nog bijkomt dat we hier gierig zijn. Voor i-mode in Nederland hou ik mijn hart vast.