Beschaafd
land verbiedt spam
Herbert
Blankesteijn
De
Europese Unie is in tweestrijd over het probleem van spam, ongevraagde en
ongewenste digitale reclame. De vraag is welke richtlijn wordt gekozen: opt-in,
waarbij reclame alleen mag worden gestuurd aan mensen die zich hebben
aangemeld, of opt-out, waarbij spammen is toegestaan aan iedereen die zich niet
heeft afgemeld.
In
het najaar heeft het Europarlement zich ervoor uitgesproken dat lidstaten zelf
een van de twee mogelijkheden mogen kiezen. In december heeft de Telecomraad,
de vergadering van Europese telecomministers, de voorkeur gegeven aan opt-in.
Overigens heeft inzake sms ook het Europarlement gekozen voor opt-in, volgens
boze tongen omdat de parlementariërs met spam via sms zelf worden
geconfronteerd. Het meningsverschil tussen parlement en Telecomraad moet in het
komende jaar worden beslecht. Soortgelijke wetgeving in de VS verblijft al
maanden in de federale pijplijn.
Reclame
maken via e-mail is aantrekkelijk voor bedrijven omdat het bijna niets kost.
Zonder dat geografische beperkingen een rol spelen kunnen honderdduizenden
mensen tegelijk worden bereikt. Mailadressen hiervoor worden soms gericht
verzameld, onder de bezoekers van relevante nieuwsgroepen of chatboxen. Maar
omdat een hoge trefkans niet noodzakelijk is, worden mailadressen desnoods
lukraak verzameld door programma's die homepages afspeuren op apestaarten, of
er worden lijsten met adressen ingekocht. Als de mailadressen maar geldig zijn.
Nederlanders kunnen zo bizarre aanbiedingen ontvangen, bijvoorbeeld voor
Amerikaanse hypotheken.
De
spammer kan onder de huidige omstandigheden niet verliezen. De ontvangers van
mail en hun internetaanbieders wel. Consumenten maken extra telefoonkosten
(verbindingen die per minuut worden betaald blijven de komende jaren voor
matige gebruikers het meest aantrekkelijk). Providers zien servers en
verbindingen extra belast worden. Er zijn verschillende onderzoeken gewijd aan
spam. Enkele gegevens: dertig procent van alle mail is ongewenst; hierbij is
ook virusmail meegerekend (bron: Gartner). De internetgemeenschap wordt door
spam voor ongeveer tien miljard euro per jaar op kosten gejaagd (bron: Europese
Commissie). Dit betreft kosten voor verbindingen. Worden kosten meegerekend om
spam te bestrijden, zoals het bekijken van ongewenste mail, het wissen, pogingen
het verzenden te laten ophouden, speuren naar gewenste berichten en het
instellen van filters, en verder kosten voor software en verloren tijd, dan is
de schade voor het bedrijfsleven circa 700 euro per werknemer per jaar (bron:
MessageLabs).
Belanghebbenden,
zoals de organisatie voor direct marketing DMSA, maken graag de vergelijking
met andere media: ook voor telefonische reclame en folders in de brievenbus
geldt een opt-outsysteem. Maar hierbij gelden voor de reclamemakers
substantiële kosten per benaderd huishouden. Het fenomeen is lastig, maar er is
een natuurlijke rem en het loopt daardoor niet uit de hand. Bij spam is zo'n
rem er niet.
Beschaafde
landen stellen het ongericht versturen van digitale reclame buiten de wet. Het
belang van een goed functioneren medium gaat boven het belang van bedrijven die
spammen, temeer omdat de laatste hiermee vooral bezuinigen op een behoorlijke
doelgroepenstrategie.
De
DMSA heeft een voorstel gedaan voor zelfregulering van spam via sms, in de vorm
van een conceptcode, te vinden op www.dmsa.nl. Er zou een opt-insysteem moeten
gelden voor bedrijven die hier niet aan meedoen; voor deelnemende bedrijven een
opt-outsysteem. Met één bericht aan een centraal antwoordnummer moet de burger
zich kunnen ontdoen van alle sms-spam die onder de DMSA-paraplu vandaan komt.
Andere niet-bestelde reclameberichten zouden in dit systeem hoe dan ook
illegaal zijn.
Dit
is een slim idee, maar de kleine lettertjes van het DMSA-voorstel blijken
ongunstig voor de consument. Als een gsm-bezitter kiest voor de
opt-outmogelijkheid, moet deze binnen 28 dagen zijn gerealiseerd. Zou
dat in het digitale tijdperk echt niet sneller kunnen? Opname in dit
antwoordnummerbestand vervalt telkens na twee jaar. Direct-marketingbedrijven
begrijpen kennelijk dat geen zinnig mens zich uit eigen beweging voor een dergelijke
benadering aanmeldt. In plaats daarvan kennen ze zichzelf het recht toe het
periodiek opnieuw te proberen in de hoop dat de consument het opgeeft.
Wat
voor sanctie wil de DMSA bij overtreding? In geval van klachten geldt in het
DMSA-concept het volgende: "De opdrachtgever [van de spam] is gehouden de
klacht te onderzoeken en de klager binnen vier weken schriftelijk of per e-mail
te informeren omtrent de voortgang van dit onderzoek." Een verplichting
van niks.
Sms
of e-mail, spam is overlast van hetzelfde kaliber als burengerucht en dient
verboden te worden. Vanwege het internationale karakter van internet en van het
mobiele netwerk is het van het grootste belang dat dit tenminste in heel Europa
gaat gelden, en dat Amerika voor wetgeving in dezelfde geest kiest. Dat zal
aanzienlijk schelen. Hoe we afkomen van onverlaten die zich voor spamdoeleinden
in obscure landen vestigen, zien we dan wel weer.