Windows
crasht niet meer
Herbert
Blankesteijn
Over precies een week is
Windows XP, de nieuwe versie van het besturingssysteem van Microsoft, in de
winkel te koop. Computers met XP voorgeïnstalleerd zijn al een paar weken
verkrijgbaar. Wat is er nieuw aan Windows XP? Moeten we weer om? Wie wil nog
een alternatief?
Windows XP is een verademing. Sinds ik het systeem begin augustus heb geïnstalleerd, is het maar een enkele keer gecrasht. Nadelige gevolgen: nul. Windows 98 en zijn opvolger, Windows Me (Millennium Edition), deden dat verschillende keren per dag, waarbij kostbare tijd en gegevens verloren gingen.
De
robuustheid van XP is des te opmerkelijker in combinatie met de slaapstand. Tot
dusver ging mijn pc na elke werkdag uit, en begon dus elke nieuwe dag met een
schone lei. In de slaapstand (Engels: hibernate)
sluit XP het systeem af door de hele toestand van Windows van dat moment,
inclusief geopende vensters en niet-opgeslagen documenten, vast te leggen in
een bestand van 250 MB. Daarna gaat de pc volledig uit. Bij opstarten
verschijnt Windows met alle vensters met onafgemaakt werk weer keurig op het scherm. Dit gaat bovendien meer dan twee
keer zo snel als normaal opstarten. Technisch gesproken is dit geen herstart;
en soms draait mijn computer dus weken achtereen zonder dat een reboot noodzakelijk is. Dit gebeurt
vrijwel alleen nog na het installeren van software of nieuwe randapparatuur.
Microsoft
mag ons bombarderen met nieuwe features,
deze stabiliteit is de belangrijkste vernieuwing in Windows XP. De vermaledijde
blauwe schermen, de ergernis en het oponthoud dat ze veroorzaakten, behoren tot
het verleden. Dit is trouwens alleen nieuw voor de huidige gebruikers van
Windows 95, 98 en Me, want Windows 2000, dat vorig jaar Windows NT is
opgevolgd, is al een uitermate stabiel systeem. XP is de gezamenlijke opvolger
van de NT-serie en de 95-serie, maar komt technisch direct voort uit Windows NT
en 2000. Eindelijk krijgen consumenten nu ook een besturingssysteem dat niet
'goed genoeg' is, maar gewoon goed. De overgang van Windows 9x (inclusief Me)
naar XP is een even grote sprong voorwaarts als de introductie van Windows 95,
nu zes jaar geleden.
Direct
zichtbare nieuwtjes zijn er ook. Al bij het begin van de installatie biedt
Windows XP aan, de harde schijf in te delen in verschillende subschijven
(partitionneren). Voorheen moest hier aparte software voor worden gekocht. Ook
het creëren van een dual boot, een
mogelijkheid om bij opstarten te kiezen uit verschillende besturingssystemen,
doet XP grotendeels zelf. Net als Windows 2000 kan Windows XP gebruik maken van
andere bestandssystemen dan het bij Windows 98 en Me gebruikelijke FAT-32.
Omdat FAT-32 bij harde schijven vanaf 8 GB spilziek omgaat met de schijfruimte,
is het aan te bevelen te kiezen voor NTFS.
Na
installatie verschijnt Windows met een weer eens vernieuwde grafische
vormgeving. Deze is wat popperig en met veel kleurtjes opgeleukt. Op dit gebied
kan de gebruiker trouwens uit verschillende varianten kiezen, waaronder de
vertrouwde look and feel van Windows
95/98. Maar de iconen houden hun vernieuwde uiterlijk, dat minder contrastrijk
en daardoor minder duidelijk is.
Het
startmenu is veranderd. In plaats van recent gebruikte documenten staat er nu
een lijst met recent gebruikte programma's. De laatste is zeer welkom, maar het
is jammer dat de vertrouwde lijst met 'recente documenten' uit een obscuur
scherm met instellingen moet worden opgediept.
Nieuwe
programma's zijn er in overvloed. Zo is er weer een faxprogramma (in W95
aanwezig, in W98 en WMe verdwenen) wat de installatie van soms omvangrijke
faxsoftware van derden overbodig maakt. Er is software geïntegreerd om cd's te
branden; deze kan audio-cd's zowel als cd-roms maken. Andere programma's zijn
gewijzigd; zo heeft de kleine teksteditor Kladblok nu ook een zoekfunctie en
kunnen met Kladblok grotere bestanden worden geopend dan voorheen. Net als in
Windows Me is er een programma voor videomontage. Nieuw is een hoeveelheid
software om digitale foto's te bewerken, te combineren tot diavoorstellingen,
en op een homepage te zetten. Er zijn zelfs directe links met bedrijven die van
digitale foto's traditionele afdrukjes maken. Verder is het programma
Mediaspeler uitgebreid met een functie om muziek-cd's te 'rippen' (in een
gecomprimeerde vorm naar de harde schijf te kopiëren), en is Mediaspeler
gekoppeld aan de cd-brandsoftware zodat het extra makkelijk is om cd's te
dupliceren.
Dit
is het moment om de rol van Microsoft als monopolist ter sprake te brengen. Wie
Windows koopt - een besturingssysteem - krijgt naast de al bekende
internetprogrammatuur nu ook gratis software om te partitionneren, te faxen,
foto's te bewerken, video te monteren, muziek te zoeken en cd's te branden.
Hoort dat bij een besturingssysteem, zijn het slechts cadeautjes, of is hier
sprake van koppelverkoop? Feit is dat de kosten voor de ontwikkeling van deze
programma's moeten worden betaald, en deze zullen dus verwerkt zitten in de
prijs van Windows XP. Veel klanten zullen hier geen boodschap aan hebben. Ze
zijn blij dat ze zelf voor deze doelen geen software hoeven zoeken en
installeren.
Microsoft
zegt dan ook hiermee het belang van de consument voor ogen te hebben. Maar soms
heeft de onderneming andere prioriteiten. Mediaspeler kopieert muziek van cd
naar de harde schijf in het wma-formaat van Microsoft, en niet in het immens
populaire mp3-formaat. Wie per se zijn muziekbestanden in mp3-vorm wil hebben,
kan deze mogelijkheid toevoegen, maar moet daarvoor extra software kopen. Een
belangrijke standaard voor radio en video via internet is RealMedia, maar wie
programma's in dit formaat wil ontvangen moet de bijbehorende software zelf
downloaden. Veel sites op internet maken gebruik van onderdelen in de
computertaal Java. Dat vergroot de interactieve mogelijkheden van de webpagina.
Vorige versies van Internet Explorer konden met Java overweg, maar IE 6, dat in
Windows XP zit, niet meer. Java is namelijk van concurrent Sun; Microsoft heeft
in ActiveX een eigen alternatief en wil alleen dat nog maar gebruiken. Wie
Java-onderdelen op zijn scherm wil hebben, moet Java apart downloaden wat
gezien de bestandsomvang (verschillende MB's) met een modem geen sinecure is.
In al deze gevallen gaat het om populaire standaarden waar MS liever zijn eigen
technologie voor in de plaats stelt. Dan veegt Microsoft zijn bips af met het
belang van de consument, waar het bedrijf in andere gevallen de mond vol van
heeft.
Dat
andere bedrijven als ze de kans krijgen net zo handelen als Microsoft, bewijst
overigens het geval van de programma's voor 'instant messaging', het versturen
van korte tekstberichten van de ene internetgebruiker naar de andere. Hét
programma op dit gebied is ICQ, eigendom van America Online. Microsoft heeft
een alternatief genaamd Messenger in Windows gestopt, en zou graag willen dat
gebruikers hiervan zouden kunnen communiceren met gebruikers van ICQ. Maar AOL
dwarsboomt dat.
Wie
thuis een netwerk gebruikt, zal even aan Windows XP moeten wennen. Het zal
waarschijnlijk nodig zijn een ander protocol
te installeren. Het protocol is de taal die de computers van het netwerk
onderling spreken. Veelgebruikt zijn de protocollen NetBEUI en IPX/SPX. Het
voorkeursprotocol van Windows XP is het internetprotocol TCP/IP, terwijl het
goede oude (en minder veilige) NetBEUI zodanig is verstopt dat het nauwelijks
meer op de XP-cd is terug te vinden. Er zit in XP een programma dat helpt het
TCP/IP-netwerk gebruiksklaar te maken, maar dat doet de vreemdste dingen. Eén
onbegrijpelijk gevolg is dat, na toepassing van dit configuratieprogramma, mijn
notebook met Windows 98 op ongelegen momenten ongevraagd op internet probeert
in te loggen via de modem die is aangesloten op de pc met Windows XP. Dan
wreekt zich het feit dat de instellingen zijn gemaakt door een automaat, en
niet met de hand: de gebruiker weet niet wat er gaande is en staat machteloos.
Bij een ander pc weigert het isntallatieprogramma zijn werk te doen, om een
reden die aantoonbaar onjuist is.
De
helpfunctie is sterk verbeterd (al lost hij de hierboven genoemde problemen
niet op), en wanneer een programma vastloopt kan via internet daarover een
automatisch gegenereerd rapport bij MS worden ingeleverd. Op internet
circuleren metingen waaruit blijkt dat XP door de bank genomen sneller is dan
de beide voorgangers Windows Me en Windows 2000, zowel bij opstarten als in het
gebruik. De verschillen zitten tussen de 0 en 20 %. Exacte informatie is niet
te geven, omdat de precieze winst afhangt van de samenstelling van de pc en van
de taken die de computer te doen krijgt. Bij deze metingen zijn identieke pc's
gebruikt, maar wel pc's die de geheugenhonger van XP bevredigen. Want op een
systeem met 'maar' 64 MB geheugen en een processor van minder dan 300 MHz kun
je het beter niet proberen.
De
overgang naar een nieuwe versie van een besturingssysteem is altijd riskant. Zo
kan het gebeuren dat bepaalde programma's of onderdelen van het systeem opeens
niet meer werken. Bij de overgang naar Windows XP is dat risico extra groot
voor gebruikers van de 'consumentenlijn' 95-98-Me. Daar zijn verschillende
oorzaken voor. Het feit dat Windows XP zijn eigenlijke wortels heeft in de lijn
NT-2000 is er één. Het is in feite een ander besturingssysteem. Een andere
oorzaak is de nadruk die in XP ligt op stabiliteit. Wanneer er een programma of
apparaat wordt toegevoegd, bekijkt XP de bijbehorende stuurprogramma's. Als er
aanwijzingen zijn dat deze de stabiliteit van het geheel in gevaar zouden
kunnen brengen, worden ze resoluut geweigerd. Dat gebeurde hier ten huize
bijvoorbeeld met een nieuw USB-modem (de USB-poorten zijn de platte
stopcontacten in de pc waarop een keur aan hardware makkelijk kan worden
aangesloten). Hoewel dat heel vervelend kan zijn - je moet op internet gaan
zoeken naar een andere driver, een
stuurprogramma, of terug naar de winkel om het apparaat te ruilen - geeft het
ook vertrouwen. Kennelijk neemt Microsoft de stabiliteit nu zo serieus dat
bedreigingen rücksichtslos worden geweerd.
Behalve
met netwerk en modem had ik problemen met mijn cd-brandersoftware - gelukkig
bleek die niet nodig omdat XP zelf over brandsoftware beschikt - en
virusscanners. Vijf verschillende merken antivirussoftware passeerden de revue,
en daarvan werkte er een, en dan nog pas na installatie van een op internet
opgesnorde nieuwe driver. Een andere léék te werken maar bleek dat in werkelijkheid
niet te doen, wat zo mogelijk nog vervelender is.
Wie
Windows XP wil installeren op een bestaande pc, over een oudere versie van
Windows, moet dus technisch zijn mannetje staan en moet bereid zijn extra
kosten te maken voor het vervangen van randapparaten, of voor nieuwe versies
van software. Wie binnenkort een nieuwe pc koopt, geeft nog meer geld uit maar
is wel in één klap het heertje: een pc die gegarandeerd werkt, met Windows XP
er alvast op, en met een beetje koopmanskunst ook allerlei andere software die
compatibel is met XP. Als de aanschaf van een nieuwe pc er toch al aan zit te
komen, is dat de weg van de minste weerstand.
Een
fenomeen waar alle gebruikers van Windows XP mee te maken zullen krijgen is de productactivatie. Dit is een truc die
moet voorkómen dat één cd-rom wordt gebruikt om verschillende pc's van Windows
XP te voorzien, wat in strijd is met de licentiebepalingen. Zonder activatie
zal Windows XP maar twee weken normaal werken. Bij productactivatie - dit kan via
internet of telefonisch - wordt bij Microsoft vastgelegd op wat voor pc een
bepaald exemplaar van Windows XP draait. Probeert iemand dezelfde kopie op een
andere pc te installeren én te activeren, dan wordt dit niet toegestaan.
Activatie is geen registratie: er wordt geen informatie opgeslagen over de
eigenaar, alleen over de pc en de cd van Windows.
Bij
eerdere versies van Windows kon je met één cd de hele buurt en alle familie aan
Windows helpen. Het is redelijk dat Microsoft dit niet meer wil. Minder
redelijk is, dat Microsoft ervan uitgaat dat één kopie van XP geldig is voor
één computer. Consumenten kunnen verschillende computers hebben, bijvoorbeeld
een pc en een notebook, maar gebruiken er zelden of nooit twee tegelijkertijd.
Het zou juister zijn als elke kopie van XP bruikbaar was voor alle pc's van één
persoon. Maar dat is niet of nauwelijks te controleren. MS heeft gekozen voor
de enige variant waar goede controle op mogelijk is. Dat levert de koper een
probleem op wanneer hij verschillende pc's heeft, en ook als hij na activatie
meer dan vier onderdelen van je computer vervangt. Windows XP meent in dat
laatste geval in een andere pc te zijn beland dan eerst het geval was. Het kan
dan nodig zijn opnieuw te activeren, en dan moet je hopen dat Microsoft je verhaal
gelooft.
Dat
loopt waarschijnlijk wel los. Een journalist van de Amerikanse site ZDNet heeft
vastgesteld dat je met wat soebatten bij de telefonische activatiedienst van MS
nog heel wat gedaan kunt krijgen. Beweren dat je je computer hebt verbouwd, of
dat je XP hebt weggehaald van de pc waar het systeem aanvankelijk op was
geïnstalleerd, de medewerkers die de geloofwaardigheid hiervan moeten
beoordelen zijn tamelijk coulant.
Zoals
iedere vorm van beveiliging is ook deze gekraakt voordat hij goed en wel op de
markt is. Behalve complete installatie-cd's voor bedrijven, waarbij de
activatie niet nodig is, circuleren er op internet ook bestanden die bij
normale Windows XP-cd's de activatie buiten gevecht stellen. Maar wie dit soort
hulpmiddelen gebruikt handelt in strijd met de wet.
Hoe
zit het met het alternatief, Linux? Windows XP is voor Microsoft een sterke
troef. Voor stabiliteit hoeft de consument niet meer verder te kijken dan zijn
neus lang is. Gates en consorten moeten alleen uitkijken dat ze met het
weglaten van essentiële onderdelen en met hun licentiebeleid hun klanten niet
van zich vervreemden. Want dat soort gezeur heb je in het andere kamp niet.