¦¦ internetten
Herbert
Blankesteijn
Er
gaat binnen enkele weken 'flat fee' internet komen, zegt een meneer Akkermans
van het bedrijf Webgate in de internetkrant WebWereld. Ik ken Akkermans of
Webgate niet, maar ik weet zeker dat het niet waar is.
Flat
fee (of flat rate) internet betekent internetten voor een vast bedrag per
maand. Geen belminuten, geen uurbedrag betalen aan de internetprovider, alleen
een paar tientjes per maand, wat je ook doet.
Dat
zeiden Superweb en Quickonline ook. Beide zijn nu failliet. De oorzaken zijn
eenvoudig en logisch. Ten eerste: iederéén wil flat fee, vanaf nu te noemen ¦¦, en daarom wordt elk bedrijf dat dit
aanbiedt bestormd door klanten. Gevolg: administratieve chaos, wachtende
klanten, foutieve afschrijvingen en aanmaningen, rechtszaken aangespannen door
gebruikers.
Wil
iedereen ¦¦? Dat is niet helemaal juist
uitgedrukt. Het zijn juist die mensen die hebben uitgerekend dat dat voordelig
zou zijn: zware gebruikers. En ze willen nóg zwaardere gebruikers worden,
zonder meer te betalen. ¦¦ biedt die kans.
De
klanten die toegang krijgen, laten niet meer los. Zelfs als je niet surft is
het slim online te blijven, omdat inloggen dan niet meer hoeft. Intussen kost
de verbinding de provider wel geld. Andere abonnees krijgen bezettoon, en
klagen.
De
zware gebruikers gaan tekeer als zwervers op een cocktailparty. Ze zorgen dat
hun computer altijd iets staat te downloaden: grote softwarepakketten, films,
muziek. Het kost niks, en je kunt het altijd deleten. Ik zou het ook doen. Maar hierdoor worden de verbindingen
voor iedereen tergend traag. De ¦¦-provider, die zijn plan
heeft gebaseerd op het gedrag van abonnees op niet-¦¦ diensten, krijgt onvoorziene kosten en nog
meer klachten.
Dit
heeft zich afgespeeld, met variaties, bij Superweb en bij Quickonline, bij
Versatel in Duitsland, dat in september met zijn ¦¦-dienst moest stoppen, en
ook bij de kabelproviders Casema en Chello. Chello heeft de hongerigste
gebruikers voor de keus gesteld de dataconsumptie te verminderen of een
professioneel abonnement te nemen.
Elke
¦¦-provider heeft dit soort maatregelen
genomen. Superweb beperkte het internetten tot vijftig uur per maand,
Quickonline tot vier uur per dag. Het hielp niet. Wish gaat zelfs in zijn
experimenten niet verder dan twee uur per dag. Casema hanteert een dataplafond:
maximaal één dan wel vier GB per maand. In geen geval is meer sprake van echte ¦¦.
Ook niet bij Webgate van Akkermans, dat tarieven voorstelt voor 50, 120 en 240 uur per maand. Er ontstaan dus tariefgroepen naar gebruikspatroon. Het tarief wordt afgeleid van het gemiddelde gebruik in zo'n groep. Dat gebruik is kunstmatig hoog, omdat een vast bedrag daartoe verleidt. Het is als met bewoners van een flat die de stookkosten delen: extra stoken kost een bewoner bijna niks; zuinig zijn loont niet. Flatbeheerders kiezen allang weer voor individueel bemeteren.
Daarom
wil ik geen vast bedrag. Ik wil ook niet betalen per minuut. Ik betaal liever
voor elke byte die ik up- of
download. Dan heb ik altijd verbinding, én verdien ik geld als ik mijn gebruik
beperk. Welke provider biedt dat?