Kopieerbeveiliging? Natuurlijk!

Herbert Blankesteijn

Zou u een boek kopen dat beveiligd was tegen kopiëren? U kijkt vreemd: wie wil er nou een boek kopiëren?

Toch zou het fijn zijn als u boeken exact kon kopiëren. U zou één boek kopen, een reservekopie maken voor het geval het origineel kapot zou gaan, een exemplaar voor onderweg, een voor in de slaapkamer, misschien een paar voor uw kinderen en een stapeltje om weg te geven. Alleen: boeken kun je niet zelf dupliceren. Niemand vindt dat een probleem, hoe duur boeken ook zijn.

Cd's kon je aanvankelijk niet kopiëren en niemand vond dat erg. De cd was de opvolger van de lp, en per traditie maakte je eventuele kopieën op cassette. Je zou er talloze kunnen maken en deze verkopen, maar dat werd om een aantal redenen niet gedaan. Tapen kostte tijd, en het gebruiksgemak en de geluidskwaliteit namen af. Het kopiëren op cassette liep daardoor niet uit de hand.

Een paar jaar lang hebben we cd's kunnen kopiëren, met bekende gevolgen. Schoolkinderen zowel als volwassenen ruilen en verhandelen gedupliceerde cd's, de mp3's zwermen uit over internet - iedereen heeft stapels illegale muziek. Een kennis van mij houdt van een populaire cd een stapeltje in voorraad, omdat de vraag zo groot is.

Dus nu proberen de platenmaatschappijen het met kopieerbeveiligingen. Sommige daarvan moeten het onmogelijk maken dat een cd wordt afgespeeld in een pc. En wat gebeurt er? De protesten, in ieder geval op internet, zijn niet van de lucht. In Amerika roepen sites consumenten op cd's te retourneren als ze merken dat deze zijn beveiligd. Platenmaatschappij BMG vervangt cd's als blijkt dat deze niet goed af te spelen zijn in cd- of dvd-spelers.

Huiskamervraag 1: Heeft iemand al ervaringen met beveiligde cd's. of met het ruilbeleid van winkels en platenmaatschappijen?

Even helderheid scheppen. Muziek-cd's moeten afgespeeld kunnen worden in alle apparaten die in aanmerking komen, en pc's horen daarbij. Kopieerbeveiligingen mogen de geluidskwaliteit niet aantasten. Platenmaatschappijen moeten er rekening mee houden dat elke beveiliging vroeg of laat wordt gekraakt, en ze moeten ophouden met zwammen dat elke kopie ze x euro 'kost'.

Maar het kunnen maken van kopieën is geen, herhaal geen, verworven recht van de consument. Het is altijd zo geweest dat je één exemplaar kocht van een muzikaal werk. De mensen die het hardste schreeuwen over de beveiligingen zijn waarschijnlijk degenen die het meest illegaal kopiëren. Wie een reserve-exemplaar wil voor in de auto en een voor bij de stereo in de slaapkamer, kan dat doen op cassette of minidisc, of kan de muziek analoog op de pc opnemen en daar weer cd's van maken. Dat kost een fractie meer moeite, maar dat is op privéschaal geen probleem en het scheelt nauwelijks in kwaliteit.

Huiskamervraag 2: Wie is het met mij oneens? Wie vindt dat je onbeperkt perfecte digitale kopieën hoort te kunnen maken?

Beveiligingen zullen beroepscriminelen niet van kopiëren weerhouden, maar die illusie hebben de platenmaatschappijen niet. Voor de illegale massaproductie door het publiek is het een behoorlijke drempel. De consumenten hebben het ernaar gemaakt.

Deze column verschijnt ook in het weekblad Intermediair.