Computer als stierenvechter

Herbert Blankesteijn

Huiskamervraag 1: Wanneer heb je voor het laatst je computer een mep verkocht?

Het wordt al bijna zo gewoon als cijfers over internetgebruik, of onderzoekjes naar kopen via internet: statistieken over geweld tegen computers.

Vorig jaar is het begonnen met persberichten van Compaq en de FNV. Het verschijnsel kreeg (van Compaq, meen ik) ook meteen een naam: TRA, Technology Related Anger. Woede in verband met technologie. Het is inmiddels ook CRA genoemd, want de razernij richt zich vooral tegen computers. Tv's, stereo's of magnetronovens krijgen zelden klappen.

Het laatste bericht komt van een Britse computerleverancier, Novatech. Een kwart van de geënquêteerde klanten van deze firma, zegt dat ze de computer wel eens te lijf gaan als hij kuren heeft.

Dat is smullen voor kranten en tijdschriften, die er gretig kadertjes aan wijden. Maar wie zou hier verbaasd over zijn? Ik kan mij niet voorstellen dat er computeraars zijn die nooit met een bijl hebben willen zwaaien bij een crash of iets dergelijks. Het verbazingwekkende is dat men zich zo vaak beheerst. Mijn vriendin heeft een half jaar geworsteld met een probleem dat haar notebook onbruikbaar maakte. Eindeloos bellen, heen en weer rijden naar de winkel, Windows en andere software de-installeren en weer herinstalleren, monteurs ontvangen, en wéér merken dat het rotding dienst weigerde - uiteindelijk bekende ze dat ze de computer graag 'vliegles' zou geven, maar vreemd genoeg deed ze het nooit.

Zoveel zelfbeheersing heb ik niet. Ik heb hier al eens opgebiecht [RSI door slechte software] dat ik de barsten in mijn toetsenbord heb geslagen. Soms moet mijn stalen bureau het ontgelden, dat daar goed tegen kan. Vaak zou ik mijn monitor een rechtse directe willen verkopen. Het enige wat mij tegenhoudt is de wetenschap dat dat mij meer pijn zal doen dan hem. En ik mag dan soms een waas voor de ogen krijgen, ik ben nog nooit zo hysterisch geworden dat ik dat vergeet.

Wel weet ik zeker dat het goed is om agressie uit te leven. Zolang het slachtoffer geen levend wezen is, is dat prima. Het lucht op; de frustraties kunnen eruit. Ik bewaar speciaal een oude, defecte muis, zodat ik die, als het zo uitkomt, tegen de muur kapot kan slingeren of onder mijn voet kan vermorzelen. Als er één vorm van zinvol geweld is, dan is dit het wel.

Er zijn meer manieren om de mishandeling van de pc te kanaliseren. Een van de respondenten bij Novatech adviseert: 'Laat de kast van de pc nooit open. Als je er uit ergernis tegen schopt, zou je dwars door het moederbord heen kunnen trappen.' Dit is duidelijk een expert. Niet alleen heeft hij blijkbaar een lange ervaring op het gebied van computerproblemen en -agressie, hij richt zijn geweld op de werkelijke bron van de storingen: de systeemkast. De meeste mensen worden, ten onrechte, boos op de randapparaten: de monitor of het toetsenbord.

Huiskamervraag 2: Als je erop slaat, waar sla je dan op?

Overbekend op internet is het filmpje 'Bad day at the office', dat laat zien hoe een kantoorwerker eerst het toetsenbord met zijn vuist bewerkt, en dan met het toetsenbord als knuppel de monitor van zijn pc te lijf gaat. Hij slaat het beeldscherm van zijn bureau af, en geeft het buiten beeld nog een trap na. De systeemkast blijft ongemoeid (het is allemaal geacteerd, maar daar gaat het nu niet om).

Het is maar goed dat mensen hun agressie richten op de ledematen en niet op het hart van de computer. Zelfs een monitor is veel goedkoper dan de inhoud van de systeemkast (tenzij het een 19 inch of flat screen is). De computer is zo te vergelijken met een stierenvechter: met een goedkoop wegwerponderdeel wordt de aandacht van de agressor afgeleid, zodat de vitale onderdelen ongemoeid worden gelaten.

Werkgevers zouden hun kantoorpersoneel moeten stimuleren zich af te reageren op hun toetsenbord. Een boksbal kan ook, maar dat is wat gekunsteld. En wat de notebooks betreft: dit is een reden temeer om te doen wat de Arbowet toch al eist: een los toetsenbord en/of beeldscherm erbij. Op termijn is dat goedkoper dan zelfbeheersing.