Het wonder van de min

 

Laat me je vertellen van het wonder van de min

Het is van grote schoonheid en het geeft het leven zin

Het is er voor de monniksrob, de naaktslak en de mus

Het gaat hier om verenigen, om brengen bij elkaar

Om samenvoegen, zodat hij wordt opgeteld bij haar

Maar waarom wordt dat ‘min’ genoemd en niet eenvoudig ‘plus’?

 

Laat me je vertellen van het wonder van de min

Je maakt je er wel vrolijk om, maar ik geloof erin

Je moet eraan geloven op een dag. Wij allemaal

Het plant ons voort, onstuitbaar. Als een mare gaat het rond

Aan zestien miljoen Nederlanders doe ik heden kond

Dat ‘min’ een vreemde term is, want het lijkt veel meer op              

‘maal’

Vertel mij ook eens iets over het wonder van de min

Wat word ik er beter van als ik je liefde win?

Dat hoor ik niet te vragen en het kan me ook niet schelen

Mijn geld, mijn huis, mijn bed, mijn troost en evengoed mijn leed

Het is voor jou zolang je wilt, het is maar dat je weet

Dat ‘minnen’ als het erop aankomt niet verschilt van ‘delen’.

 

Verborgen krachten schuilen in het teken van de min

Als je er twee van hebt, dan heeft ontkennen echt geen zin

Een lichtgewicht abstractie die jongleert met tonnen vracht

Die pantsers sloopt, verdriet verdrijft en steeds weer vreugde vindt

Ik draag je op mijn ene hand, mijn liefste, want de min

Verheft de som der delen tot de allerhoogste macht