070 00-10-05 Keyboard overflow

Herbert Blankesteijn

Er zijn zo van die nieuwsberichten die bijna elk blad wel halen. Over internetverslaving bijvoorbeeld, nou ja, daar ga ik me niet wéér boos over maken. Ze zoeken het maar uit.

Het voorbeeld dat ik hier wil bespreken is dat van de volgekruimelde toetsenborden. America Online heeft op een Brits kantoor de troep van een maand kantoorwerk uit de toetsenborden geschud, en alles gedetermineerd en gewogen. Resultaat: twee gram rommel per toetsenbord per maand. Het smakelijkste onderdeel was de opsomming van wat er zoal was aangetroffen: haren, koekkruimels, chocola, vingernagels, nietjes, paperclips, dode insecten. Leuk hé? Ik herinner me een onderzoek van twintig jaar geleden naar het vuil in zwembadwater. Het mooiste woord in de berichtgeving daarover was 'faecaliënpartikeltjes'. Gefundenes Fressen. Zet mensen dicht op elkaar en hou ze een tijdje bezig, dan valt er het nodige vanaf, wat wil je.

Ook ditmaal dook de pers er gulzig op. Ik zag het op Zdnet, een Amerikaanse nieuwsdienst op internet, en meteen daarna in Automatisering Gids, op internet en op papier. Het stond in twee dagbladen van de drie die ik lees, en ik durf er de inhoud van mijn toetsenbord onder te verwedden dat tweederde van de dagbladen het had. Het stond in Intermediair en in Carp. Op internet zag ik het bij de Business Regio Den Helder, die het had overgeschreven van de site Zibb.nl, die het had overgeschreven van Automatisering Gids. Iedereen had het.

In zo'n geval sla ik aan het hoofdrekenen. Wat betekent dit voor mijn toetsenbord? Dat gebruik ik nu vijf jaar - het bevalt goed, dus het is al aan zijn derde computer toe. Twee gram per maand maal zestig maanden, dat is 120 gram. Een toetsenbord weegt ongeveer een kilo. Ik zie wel eens een haar tussen de toetsen verdwijnen, maar een gewichtstoename van ruim tien procent?

Hoeveel is eigenlijk 120 gram? Dat is twintig biscuitjes. Of ruim anderhalve chocoladereep. 120 gram is zestig paperclips, of tweeduizend nietjes. Ik heb het nagewogen met de brievenweger. Ik kan u niet zeggen hoe 120 gram haren of vingernagels of neuspeutersel eruit ziet, vooral natuurlijk omdat ik er niet genoeg van kan produceren in de tijd die ik heb om dit stukje te schrijven. Maar ik weet wel, dat voor vijf biscuitjes plus bijna een halve reep plus vijftien paperclips plus vijfhonderd nietjes, of voor 120 gram van wat voor ongeregeld dan ook, in mijn toetsenbord domweg geen ruimte is. En het stroomt niet over. Kijk ik tussen de toetsen dan is daar juist plaats genoeg. Het AOL-onderzoek is gewoon onzin; wat wil je als je één maand kijkt op één kantoor in één land.

De berichten die ik heb gezien vermelden verder allemaal (behalve Zdnet) dat de metingen van AOL neerkomen op 300 kilo per jaar in heel Groot-Brittannië. O ja? Twee gram per maand is 24 gram per pc per jaar. Dat zou betekenen dat in het hele UK 12.000 computers staan. Zo achterlijk zijn ze ook weer niet.