Ik wil Spam
Herbert Blankesteijn
Het schijnt niet mogelijk te zijn om via internet aan Spam te komen. Ik
heb van alles geprobeerd maar het wil niet lukken.
Spam is, zoals u weet, ongewenste reclamemail. Gemakzuchtige zakenlui
verzamelen mailadressen en sturen hun aanbiedingen zonder aanzien des persoons
naar alle adressen die ze te pakken kunnen krijgen. Omdat mail versturen zo
goedkoop is, is een fenomenaal lage respons toch voldoende om deze aanpak
profijtelijk te maken.
Zoals u mogelijk óók weet is de naam Spam eigenlijk een merknaam voor
een product dat lijkt op Smac: een kruising tussen corned beef en ham uit een
rechthoekig blikje. Spam is jaren geleden op de hak genomen door Monty Python:
in een cafetaria vraagt een klant wat er verkrijgbaar is. Dat blijkt te zijn
brood met Spam, Spam met ei, gebakken Spam, Spam met Spam en zo gaat dat nog
een hele tijd door. Het gebruik van de term Spam als aanduiding voor ongewenst
digitaal drukwerk komt voort uit deze associatie van het vleesproduct Spam met
waardeloze bagger.
Spam in blik is in Nederland voor zover ik weet niet te krijgen. Een
paar jaar terug heb ik in Engeland eens een voorraadje op de kop getikt. De
kinderen vonden het lekker, de blikjes deden het leuk als cultkado aan
computergeletterden, en de lege blikken bleken prima dienst te kunnen doen als
opbergdoos voor diskettes. Toevallig hadden ze precies het juiste formaat.
Zo kwam ik op het idee systematisch Spam in te slaan, zodat ik nooit
tekort zou komen. Wie weet zou ik het spul zelfs kunnen doorverkopen, via een
website of zo. Honderdduizenden internetters zouden maar al te graag een paar
van die blikjes kopen. Mijn eerste gedachte was, dat de fabrikant van Spam dit
wel allang zelf zou doen. Tien minuten research toonde aan dat dit niet het
geval was. Er was een website, maar deze had de vorm van een digitaal affiche,
waarin het verband tussen Spam en ongewenste mail zorgvuldig niet werd gelegd.
Toen ik schriftelijk vroeg of ik een partij kon bestellen liet men mij weten
dat ook dit niet kon. Ik moest gewoon in Engeland naar de winkel.
Het is verbazingwekkend dat een bedrijf een toevallig en gratis verkregen
naamsbekendheid zo nadrukkelijk kan versmaden. Intussen is Hormel Foods, de
eigenaar van het merk, iets wijzer geworden. De website (www.spam.com) is
frivoler geworden, er zijn recepten te krijgen, je kunt lid worden van een
club, informatie krijgen over verschillende Spam-varianten, en je kunt
T-shirts, petjes, mokken en muismatten kopen met Spam-logo. Maar de
bekrompenheid overheerst, want spam als verschijnsel op internet wordt zonder
enige humor besproken. Het tast de kracht van ons merk niet aan, en overigens
moet u er op letten dat ons merk SPAM heet, en dat andere is 'spam'. Zo
ongeveer.
Het meest ergerlijk is wel dat Hormel nog steeds de core business niet op internet beoefent. Je kunt op de Spam-site
geen Spam bestellen, 'want dat kunt u net zo goed in de winkel halen'. Wat een
sufferds.