Ik wil Spam

Herbert Blankesteijn

 

Het schijnt niet mogelijk te zijn om via internet aan Spam te komen. Ik heb van alles geprobeerd maar het wil niet lukken.

 

Spam is, zoals u weet, ongewenste reclamemail. Gemakzuchtige zakenlui verzamelen mailadressen en sturen hun aanbiedingen zonder aanzien des persoons naar alle adressen die ze te pakken kunnen krijgen. Omdat mail versturen zo goedkoop is, is een fenomenaal lage respons toch voldoende om deze aanpak profijtelijk te maken.

 

Zoals u mogelijk óók weet is de naam Spam eigenlijk een merknaam voor een product dat lijkt op Smac: een kruising tussen corned beef en ham uit een rechthoekig blikje. Spam is jaren geleden op de hak genomen door Monty Python: in een cafetaria vraagt een klant wat er verkrijgbaar is. Dat blijkt te zijn brood met Spam, Spam met ei, gebakken Spam, Spam met Spam en zo gaat dat nog een hele tijd door. Het gebruik van de term Spam als aanduiding voor ongewenst digitaal drukwerk komt voort uit deze associatie van het vleesproduct Spam met waardeloze bagger.

 

Spam in blik is in Nederland voor zover ik weet niet te krijgen. Een paar jaar terug heb ik in Engeland eens een voorraadje op de kop getikt. De kinderen vonden het lekker, de blikjes deden het leuk als cultkado aan computergeletterden, en de lege blikken bleken prima dienst te kunnen doen als opbergdoos voor diskettes. Toevallig hadden ze precies het juiste formaat.

 

Zo kwam ik op het idee systematisch Spam in te slaan, zodat ik nooit tekort zou komen. Wie weet zou ik het spul zelfs kunnen doorverkopen, via een website of zo. Honderdduizenden internetters zouden maar al te graag een paar van die blikjes kopen. Mijn eerste gedachte was, dat de fabrikant van Spam dit wel allang zelf zou doen. Tien minuten research toonde aan dat dit niet het geval was. Er was een website, maar deze had de vorm van een digitaal affiche, waarin het verband tussen Spam en ongewenste mail zorgvuldig niet werd gelegd. Toen ik schriftelijk vroeg of ik een partij kon bestellen liet men mij weten dat ook dit niet kon. Ik moest gewoon in Engeland naar de winkel.

 

Het is verbazingwekkend dat een bedrijf een toevallig en gratis verkregen naamsbekendheid zo nadrukkelijk kan versmaden. Intussen is Hormel Foods, de eigenaar van het merk, iets wijzer geworden. De website (www.spam.com) is frivoler geworden, er zijn recepten te krijgen, je kunt lid worden van een club, informatie krijgen over verschillende Spam-varianten, en je kunt T-shirts, petjes, mokken en muismatten kopen met Spam-logo. Maar de bekrompenheid overheerst, want spam als verschijnsel op internet wordt zonder enige humor besproken. Het tast de kracht van ons merk niet aan, en overigens moet u er op letten dat ons merk SPAM heet, en dat andere is 'spam'. Zo ongeveer.

 

Het meest ergerlijk is wel dat Hormel nog steeds de core business niet op internet beoefent. Je kunt op de Spam-site geen Spam bestellen, 'want dat kunt u net zo goed in de winkel halen'. Wat een sufferds.