Leve de diskette

Herbert Blankesteijn

Een paar weken geleden stond naast deze column een stuk over de 'internetschijf' die eigenaars van nieuwe iMacs krijgen: een icoon op de desktop dat lijkt te werken als een lokale schijf, maar dat in feite staat voor een hoeveelheid schijfruimte ergens op internet. De iMac heeft geen diskettedrive - verouderde technologie volgens Apple - en de problemen die dat oplevert, zouden door de internetschijf tot het verleden behoren.

Wie dat denkt, begrijpt niet hoe normale mensen een computer gebruiken. Dat is een probleem dat in de computerwereld wijd verbreid is: software is zo gemaakt dat je programmeur moet zijn om te bedenken waar een knop voor dient, waar een functie zit verstopt, of wat een foutmelding betekent. Talloze sites op internet zijn met zoveel slagroom en hagelslag versierd dat een normale computer verschijnselen van indigestie vertoont, en je alleen met de computer en de netwerkverbinding van de ontwerper een fatsoenlijk schermbeeld krijgt in een redelijke tijd.

De ontwerpers van de iMac hebben snelle verbindingen met internet die permanent open staan en marginaal niets kosten. Als een collega aan het belendende bureau een bestandje nodig heeft, mailen ze dat. Dat is inderdaad handiger dan een diskette beschrijven, overhandigen en weer inlezen. Wie dergelijke faciliteiten heeft, vergeet al snel dat er mensen zijn die dingen op diskettes hebben staan, en mensen die met een modem werken. Dat laatste houdt in - weet u nog heren snelle jongens - dat een verbinding tijd en geld kost, en dat het verpompen van een megabyte tien minuten duurt. Het modernste is niet altijd het handigste. Voor normale mensen is het afschaffen van de diskette zoiets als het afschaffen van de fiets omdat het vliegtuig is uitgevonden.

Een collega van me heeft een programma voor de Mac op een stuk of vijf installatiediskettes, en vroeg me onlangs hoe ze dat op haar nieuwe iMac kon zetten. Ik zag de volgende mogelijkheden:

Zoek een gewone Mac met diskettedrive en internetaansluiting, en mail de bestanden naar de iMac. Ze moeten dan wel eerst per diskette in gecomprimeerde bestanden worden verpakt, omdat anders alle files door elkaar raken.

Of upload alles naar homepageruimte of internetdisk, elke diskette naar een aparte map, en download naar de iMac.

Of zoek een Mac met niet alleen een diskettedrive maar ook een cd-brander. Kopieer de bestanden van diskette naar harde schijf, elke diskette naar een aparte map, en brand deze op een cd-rom. Daar weet de iMac dan wel raad mee.

Of koop in vredesnaam een losse diskettedrive voor de iMac (f. 250,-), want verkrijgbaar zijn ze wel.

Wie toevallig een bruikbare hulp-Mac bij de hand heeft, is met deze klus minstens een uur zoet - als er niets misgaat. Het kan ook zijn dat je eerst zo'n machine moet zoeken, of dat je een diskettedrive moet organiseren. En dan begint pas het eigenlijke installatiewerk van de software.

Je moet er wat voor over hebben, om verschoond te blijven van verouderde technologie.