Het net gaat plat met flat rate

Herbert Blankesteijn

 

Tot voor kort keek ik verlangend uit naar de komst van flat rate internet: internetten voor een vast bedrag per maand, zonder kosten voor belminuten.. Langzamerhand ben ik er steeds minder zeker van dat flat rate een zegen is. Het is waarschijnlijk een doodgeboren kindje.

 

Ik weet wel wat ik zou doen als ik kon internetten zonder kosten per minuut. Net als waarschijnlijk het gros van de lezers zou ik me te buiten gaan aan vrachten mp3-bestanden, en driemaal daags een nieuwe Linux-distributie á 500 MB per stuk. En alles net zo vrolijk weer weggooien als het niet helemaal fantastisch is. Want anders kost het teveel harddisks of cd's. Als je je bedenkt kun je het altijd opnieuw downloaden.

 

Goed, ik overdrijf. Flat rate met een modem heeft zijn beperkingen, zelfs als je 24 uur per dag de lijn laat openstaan. Maar aan de andere kant: 24 uur per dag de lijn openlaten zou ik zeker doen. Nooit meer dat gesodemieter met inloggen. Een reis uitstippelen met ov- of routeplanner, zonder minuten op verbinding met de provider te wachten. Eindelijk luisteren naar internetradio zonder pijn in je portemonnee. Eindelijk gewoon elk half uur mail checken, en wel automatisch. En meestal zou ik wel degelijk aan het downloaden zijn. Nu zie ik er vaak vanaf omdat dan de telefoonlijn open blijft: zou ik er werkelijk wat aan hebben? Als dat niet zeker is, doe ik het niet.

 

Zonder variabele kosten zou de afweging worden: zou ik er in de verste verte misschien een keer iets aan kunnen hebben? Downloaden dan maar. Daar zou ik alleen van afzien als het mijn andere bezigheden (surfen bijvoorbeeld) teveel zou vertragen. Het theoretische maximum van zo'n 20 MB per uur - een halve GB per etmaal - zou ik niet halen, maar ik zou een eind komen. Om bereikbaar te blijven zou ik desnoods een extra telefoonlijn nemen. Dat zou het wel waard zijn.

 

Daarom denk ik dat KPN gelijk heeft. Met flat rate zouden op dit moment zowel het telefoonnetwerk als de dataverbindingen daarachter doorbranden. Dat ik niet de enige ben met egoïstisch en hebzuchtig gedrag, is allang aangetoond. Flat rate is in feite al mislukt. Superweb en Quickonline, Casema en UPC hebben zich allemaal verslikt in het gedrag van de internettende Nederlander. Flat rate is de ideale oplossing voor de zware gebruiker, was het idee. Maar dat de zware gebruiker zó tekeer zou gaan als hij geen marginale kosten meer zou hebben, had niemand door.

 

Superweb moest van 'onbeperkt internetten' naar maximaal 50 uur in de maand, en wie de 50 uur overschrijdt betaalt 5 cent per minuut - meer dus dan het avondtarief voor lokaal bellen! Quickonline, God hebbe zijn ziel, ging naar maximaal 4 uur per dag. Casema naar 1 dan wel 4 GB per maand - afhankelijk van het abonnement. Bij UPC riskeren grootverbruikers (100 keer meer dan gemiddeld) afsluiting. Zij mogen een duurder professioneel abonnement nemen. Wish experimenteert met 2 uur per dag en noemt dat 'flat rate'. Grapje zeker.

 

Het ziet er dus naar uit dat er bij 'flat rate' tariefgroepen ontstaan op basis van het gebruikspatroon. Het tarief zal worden afgeleid van het gemiddelde gebruik in zo'n groep. Maar dat gebruik zal kunstmatig hoog zijn, omdat een vast bedrag per maand daar nu eenmaal toe verleidt. Het is net als met bewoners van een flat die samen de stookkosten betalen: extra stoken kost een bewoner bijna niks; zuinig zijn loont niet. Flatbeheerders kiezen allang weer voor individueel bemeteren.

 

Daarom wil ik geen flat rate. Maar ik wil ook niet betalen per minuut. Ik betaal liever voor elke byte die ik up- of download. Dan kan ik altijd verbinding hebben, én geld verdienen door mijn eigen gebruik binnen de perken te houden. Welke provider biedt mij dat?Het is dus net alsH