055
00-09-25 Woedeaanval.doc
Herbert
Blankesteijn
Als
het weer tijd is mijn bijdrage voor Business Nieuws Radio te schrijven ga ik
eerst een aantal nieuwsmedia op Internet langs. Ik klik dan op links naar
artikelen die me interessant lijken om te lezen of te bewaren in mijn digitale
archief. Om tijd te winnen open ik elk nieuwsbericht in een apart venster, soms
twintig á dertig tegelijk.
Ik
weet dat ik daar voorzichtig mee moet zijn. In de buurt van de dertig artikelen
krijg ik meestal geheugenproblemen, en ook zonder dat hangt altijd de dreiging
van een vastlopend programma of een crashende pc boven mijn hoofd.
Gisteravond
kreeg ik te maken met een nieuw verschijnsel. Toen er nog een stuk of tien
pagina's moesten binnenkomen, stokte de aanvoer van data. Het leek of de
internetverbinding niet goed meer werkte. Op de pc zelf functioneerde alles
prima. Ik logde uit en probeerde een andere provider, en nog een, en nog een,
want ik heb accounts genoeg. Soms kwamen er nog wat data, maar alle
verbindingen leken kreupel te zijn. Was er soms wat mis met internet?
Na
een half uur modderen besloot ik de computer te herstarten en de laatste tien
pagina's opnieuw aan te klikken. Bij het afsluiten bleek dat er toch een of
ander obscuur subprogramma was vastgelopen. Dat was dus de oorzaak. Daarna ging
het downloaden verder als een zonnetje. En toen, juist toen het probleem was
verholpen, kreeg ik een geweldige woedeaanval. Als die stomme providers nou
eens ophielden elkaar over te nemen en elke dag hun beleid te wijzigen en te
zwetsen over e-commerce en gericht adverteren, en gewoon zorgden voor
betrouwbare en snelle verbindingen, dan had ik hun niet hoeven verdenken. Als
die sukkels bij KPN en de kabelboeren niet als idioten zaten te teuten bij het
aanbieden van fatsoenlijke breedbandverbindingen, dan kwam één pagina zo snel
dat ik er nooit dertig zou kunnen aanvragen voor de eerste was binnengekomen.
Als de geldwolven van Microsoft stabiele software schreven in plaats van het
wrakhout dat ik gedwongen ben op mijn pc te installeren, dan hoefde ik niet
vanaf drie geopende vensters in de zenuwen te zitten welk programma het eerste
de geest zal geven. En als die vervloekte webdesigners doorkregen dat je 5
kilobyte tekst niet hoeft op te leuken met 150 kilobyte plaatjes, animaties,
javascripts en flash-flauwekul, dan kon ik wel honderd vensters openen zonder tegen de grenzen van mijn geheugen
aan te lopen.
(Pff…)
Tot zover het internet-nieuws voor vandaag.