Oorlog

Herbert Blankesteijn - Intermediair dec.'89

 Sidderend wacht de wereld af wat de vrede brengen zal. Ontwapen! En terwijl in Rusland de tankfabrieken gewoon landbouwmachines gaan maken pijnigt het Westen zich de vrije markthersens wat voor werk het de militaire luchtvaartindustrie zal verschaffen. Heerlijke ironie: als er n bedrijfstak is, waar de vrije marktprincipes niet gelden, is het wel de wapenbouw. Bouten van 45 dollar per stuk. Smakelijke steekpenningenaffaires. Altijd weer geruchten over malfunctionerende Stingers en kruisraketten. De politiek die orders brengt waar ze uit oogpunt van bondgenootschappelijk werkgelegenheidsbeleid heen moeten. Overheidssteun, oneerlijke concurrentie tussen anderhalve staalfabriek en een verdwaalde hoefsmid.

Het is moeilijk voor deze bedrijfstak om zomaar met nieuwe produkten commercieel te gaan opereren, las ik ergens. Ach wat zielig, en wat een rotsmoes. Zelfs voor arme sloebers die niet voor zichzelf kunnen zorgen zijn er nog twee branches die niet alleen sterk verwant zijn qua produkt, maar ook even groezelig werken: de civiele luchtvaart en de ruimtevaart - die in Amerika altijd al voor tweederde militair was. Zelfs de technologische pioniersfunctie is min of meer dezelfde, zodat het argument van de zwengelwerking van defensie verdampt. Er zijn bedrijven genoeg die wat dat betreft hun belangen gespreid hebben (Fokker!) of die al eens een overstap hebben gemaakt (Lockheed). Overigens kan de burgerluchtvaart de toestellen niet aangesleept krijgen en is ook de civiele ruimtevaart een booming business, dus plaats genoeg.

En mochten er toch redenen zijn, waarom overschakelen niet mogelijk is, dan kan de werkverschaffing geregeld worden op een manier die juist in de militaire sector tot in de perfectie is ontwikkeld. Bezemen. Blinkend schone tanks poetsen. Perfect werkende UZI's openschroeven. Dat kan in kazernes, maar evengoed in fabrieken.

Intussen had in het leger zelf allang een leegloop kunnen heersen waarbij vergeleken de aanstaande werkloosheid in de wapenindustrie een hausse mag heten. En dan bedoel ik niet dat het leger overbodig of moreel verwerpelijk is, of dat soort pacifistische prietpraat. Nee, ik bedoel dat er een heel nieuw soort oorlogvoering mogelijk is geworden (voor zover nog nodig natuurlijk) door de ontwikkelingen op het gebied van computersimulatie.

Oorlog is de afspraak dat degene die een bepaald, aan schaken verwant spelletje kan winnen, over het lot van de ander mag beslissen. Onderdelen van het spelletje worden nu al vaak op de computer geoefend. Tanks besturen. Vliegen, schieten, zelfs strategie... en niet te vergeten de effecten van atoombommen. Wat is ertegen om onze computersimulaties te integreren en te koppelen aan die van de vijand om zo nog vr de eigenlijke oorlog uit te maken wie de sterkste is? Er kan een heuse strijd worden gevoerd, die kort en hevig is, of lang en zenuwslopend, die door journalisten kan worden verslagen. Washington van de kaart geveegd - Geallieerden landen op Nova Zembla. De generaals kunnen hun lusten botvieren, maar niet ten koste van schade of leed bij burgers of zelfs maar soldaten. De verliezer heeft na afloop de kans om zich over te geven, zodat het niet op een echte oorlog uitdraait.

Als alle partijen genoeg vertrouwen hebben in het realiteitsgehalte van het computerspelletje, kan zelfs de optie van een echte oorlog worden afgeschaft. Er is dan domweg een nieuw, beschaafder spelletje afgesproken waarin naties hun krachten meten. Nog meer mensen en geld kunnen daarmee een maatschappelijk nuttiger en produktiever functie krijgen.

Nieuwe bezems vegen schoon. Maar sociaal-economische bezwaren zullen wel weer in de weg staan. Ik moet er eerlijk gezegd inderdaad niet aan denken dat al die disciplinekadavers en Rambo's opeens de vrijheid krijgen.


Het materiaal dat hier verkrijgbaar is mag worden gedownload, gelezen en zelfs gekopieerd, maar alleen voor eigen gebruik. Vermenigvuldigen met winstoogmerk is niet toegestaan. Alles is copyright Herbert Blankesteijn, tenzij anders vermeld.