Weg met het Derde Kind

Herbert Blankesteijn, Intermediair 13-10-'99

Deze maand verwachten we de zesmiljardste op de wereld, en als ik me niet vergis ook de zestienmiljoenste in Nederland. Twee beklemmende mijlpalen.

De groei van de wereldbevolking is een natuurverschijnsel, waar je weinig aan kunt doen en waar je beleidsmaatregelen en individuele keuzes nauwelijks in terugvindt. De groei zal tot staan komen door toegenomen welvaart of doordat de wal het schip keert - honger, ziekten en geweld krijgen steeds meer kansen.

Met die zestien miljoen bij ons is het anders. Bijna iedereen in ons land kiest voor kinderen. Daar is niets op tegen; de bevolking van Nederland hoeft niet uit te sterven. Wat ik niet snap is dat het Derde Kind weer in trek is. Ik hoor ook op van de redenen die voor een Derde Kind worden gegeven. Het is goed voor de andere twee kinderen. Het is goed voor de ouders. We willen het nog één keertje meemaken. Er is vrijwel altijd over nagedacht. Wat in de overwegingen blijkbaar weinig gewicht krijgt is dit: als elke twee mensen samen twee nieuwe mensen maken, blijft op den duur de bevolking precies in stand. Als elk stel drie kinderen verwekt, neemt de bevolking in de tijd van één generatie met 50% toe. Wie meer dan twee kinderen 'neemt', speelt mee in de tragedy of the commons: de pret heb je zelf, terwijl de gemeenschap de lasten draagt. Het is een zelfzuchtige keuze.

Je kunt niet drie of meer kinderen hebben en nog klagen over de hoge prijzen van grond en woningen, over files, over het beslag op ruimte door steden en wegen, milieuvervuiling, teloorgang van de natuur of over de komst van de zoveelste wagonlading asielzoekers. Ik ga niet volhouden dat Nederland vol is. Het zou wél aangenaam zijn als het wat minder druk was hier. Je kunt er altijd mensen bij proppen. Humanitaire nood vind ik dan een betere reden dan 'We willen het nog eens meemaken'. Voor de derde keer, godbetert.

Niet dat ik een schoon geweten heb. Ik ben tegen autorijden. Toch doe ik het zelf. Dat is de omgekeerde tragedy of the commons: deed ik het niet, dan miste ik zelf de luxe. Anderen zouden profiteren van mijn afwezigheid op de weg, en zouden des te minder reden hebben om de auto te laten staan. Daarom moet autorijden gewoon verboden worden behalve in uitzonderingsgevallen. Bij zo'n maatregel zou ik genieten van de pathetische woede van zowat iedereen, en verder lekker gaan fietsen, treinen, thuisblijven of verhuizen.

Verbied dus het Derde Kind, behalve op doktersvoorschrift. Zijn ouders en kinderen in iets grotere gezinnen minder neurotisch? Juist dáárom moeten we naar een twee-kinderen-politiek voordat een één-kind-politiek nodig is (in China waren ze te laat). En al was het maar om de bewoners van de Derde Wereld die hier géén asiel komen zoeken, recht in de ogen te kunnen kijken: met ons gebruik van energie en grondstoffen, met onze import van landbouwprodukten, zijn wij schadelijker voor de toekomst van de wereld dan zij.


Het materiaal dat hier verkrijgbaar is mag worden gedownload, gelezen en zelfs gekopieerd, maar alleen voor eigen gebruik. Vermenigvuldigen met winstoogmerk is niet toegestaan. Alles is copyright Herbert Blankesteijn, tenzij anders vermeld.